Havutça’nın hazırladığı önergede engelli yurttaşların sorunlarına dikkat çekildi.
Balıkesir Milletvekili Av. Namık Havutça ve CHP’li milletvekilleri engelli yurttaşların sorunlarının araştırılması için TBMM Başkanlığı’na önerge verdi. Milletvekili Havutça’nın hazırladığı önergede engelli yurttaşların sorunlarına dikkat çekildi. Önergede, engellilerin sorunlarının sadece kendilerini ilgilendirmediğini aynı sorunların engelli aileleri ve yakınlarının ve toplumun tüm kesimlerinin de yaşadığı vurgulandı.
Engelli yurttaşların sağlık, eğitim, istihdam, bakım, rehabilitasyon, ulaşılabilirlik ve birçok sosyo-kültürel ve ekonomik sorunlarının çözümlerinin bulunması, yaşadıkları olumsuzlukların ortaya çıkarılması için kapsamlı olarak araştırılmasının istendiği önergede şu görüşlere yer verildi:
“TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA
Dünyada özürlülük konusu evrensel normlara oturtulmuş ve demokratik ve sosyal devletler bu alanda önemli sorumluluklar yüklenmiştir. Türkiye`de nüfusun yüzde 12.29`unu oluşturan 8.5 milyon engelli yurttaşlarımızın hakları, başta Anayasamız olmak üzere çeşitli yasalar ve uluslararası sözleşmelerle güvence altına alınmıştır.
İnsan haklarına dayalı, özürlülük alanında fırsat eşitliği yaratan ve engelli insanlarımız için sosyal politikalar üreten istihdam yaratan, onlar için bakım ve sosyal güvenliğe ilişkin sorunlarına çözüm üreten, engellilerimizin her bakımdan gelişmeleri ve toplumsal hayata tam katılımlarının sağlanması ve bu hizmetlerin koordinasyonu için gerekli düzenlemelerin yapılması, yapılanların da iyileştirilmesi artık kaçınılmaz bir durum almıştır.
Özürlülerin yaşadığı sorunlar sadece kendilerinin ve ailelerinin sorunu değildir. Bu sorunlar tüm toplumu ilgilendirmektedir. Sağlık, eğitim, istihdam, bakım, rehabilitasyon, ulaşılabilirlik ve birçok sosyo-kültürel ve ekonomik sorunları en yakıcı şekilde hisseden engelli insanlarımız ve yakınlarının bu dezavantajlı durumlardan kurtarılması toplumun bu alanda bilinçlendirilmesi ve hatta eğitilmesi ile çözüme kavuşturulabilecektir.
Engelli yurttaşlarımızın insan haklarını ve temel özgürlüklerini tam anlamıyla kullanabilmeleri durumunda onların toplum için olumlu katkılarda bulunabileceği hiç şüphe götürmeyen bir gerçekliktir. Bu gerçeklik engelli yurttaşlarımızın topluma katılmalarını teşvik etmek yeterli bir gerekçedir. Bu gerçeklik aynı zamanda toplumun insani, sosyal ve ekonomik yönden kalkınmasına ve yoksulluğun azalmasına katkıda da bulunacaktır.
Tüm toplum kesimlerini kapsayan bir sosyal adaleti gerçekleştirmenin temel öncelik olarak görülmesi durumunda daha az fırsata sahip olan engelliler için özel sosyal destek programları geliştirmek önem ve öncelik kazanmaktadır. Engellilerin ve ailelerinin fırsat ve hizmetlerden eşit olarak yararlanabilmeleri için sosyal devlet tüm gücüyle seferber edilmelidir.
Engellilere yönelik, eğitim ve rehabilitasyon, meslek edindirme ve istihdam, bakım ve koruma hizmetlerinin sunulması ve yaygınlaştırılması sosyal devletin temel görevlerindendir. Engelli yurttaşlarımızın fırsatlarını geliştirmek ve toplumsal yaşamın her alanına erişimlerini artırmakta kararlı adımlar atılmalıdır.
Engellilerin toplumla bütünleşmesinin önündeki engellerden biri eğitim konusunda karşılaştıkları sorunlardır. Tüm ülkelerde eğitim sistemi, öncelikle, nüfusun engelli olmayan kesimi için planlanıp uygulanmaktadır. Böylece daha en baştan eğitim sistemi, engellileri dışlayan bir anlayışa sahip olmakta; daha sonra da engellileri eğitim sistemiyle bütünleştirecek çeşitli programlar geliştirilmeye çalışılmaktadır. Bu nedenle öncelikle eğitim alt yapısının nitelik ve nicelik olarak geliştirilmesi ve engellilerin gereksinimlerini karşılayacak bir düzeye eriştirilmesi gerekir.
Engelli yurttaşlarımız için bir diğer sorun da fiziksel çevrenin engelli insanlarımıza göre tasarlanmamış olmasıdır. Toplumu tasarlarken, bir toplum modeli ortaya koyarken, içinde yaşanılan fiziksel çevreyi de o toplumun içinde yaşayan herkesi düşünerek tasarlamak gerekmektedir. Yollar, kaldırımlar, kamu binaları, parklar ve bahçeler, okullar, içinde yaşanılan konutlar, ulaşım araçları ve bunun gibi daha bir çok fiziksel çevre unsuru, engellilerin topluma katılmasının önünde ciddi birer engel oluşturmaktadır. Böylece sahip olduğu engeli nedeniyle hareket yeteneği sınırlanmış insanların bu ve benzeri sebeplerle yaşadıkları sınırlama daha da pekişmektedir. Bunun anlamı hareket yeteneği sınırlanan bireyin toplumsal yaşamdan dışlanmasıdır. Oysa bütün bunlar, engellilerin topluma katılmasını, toplumla bütünleşmesini kolaylaştıracak bir biçimde tasarlanabilir ve geliştirilebilir.
Engelli yurttaşlarımızın sağlık, eğitim, istihdam, bakım, rehabilitasyon, ulaşılabilirlik ve birçok sosyo-kültürel ve ekonomik sorunlarının çözümlerinin bulunması, yaşadıkları olumsuzlukların ortaya çıkarılması için kapsamlı olarak araştırılmasını talep eder, Anayasanın 98, İçtüzüğün 104 ve 105. maddeleri gereğince meclis araştırması açılması için gereğinin yapılmasını arz ederiz.”
