Erçakar, rektör adayı

Çok işiniz var Hocam. O kadar çok işiniz var ki, yahu bu kadar mı diyeceksiniz! İnşaat çalışması hariç, sıfırdan yeni bir üniversite kuracaksınız. Hele bir atanında, yağcılar-yalakalar çiçeklerini çikolatalarını getirsin! Sonra gerçekler sizi bulur. Balıkları kızartırken, Küçük'leri ayıklayın mükemmel bir sofrayı kurmuş olursunuz.

Şimdiden başarılar diliyorum.

Etliye,sütlüye karışmayayım. Yapayım rektörlüğümü alayım maaşımı! Diyecekse hiç seçilmesin. Rektör kim seçilirse seçilsin şu sorulara cevap aramalı... Bu zamana kadar ne yaptık! Neler başardık! Kimleri işe aldık, hangi kurumlardan kimleri atadık! Kimlere hangi kadroları verdik! Herkes halinden zaten çoook memnundur da! Şikayetleriniz nelerdir? Önerileriz nelerdir, demelidir! Ayrıca Üniversitenin tüm personellerinin görüşlerini alacağı sohbet toplantıları yapmalı. Bu toplantılarda herkesin görüşlerini özgürce ifade edececeği bir ortam oluşturmalı. Yeni rektör sadece "koltuk sahiplerini" dinlerse "uydurma bir masala" inanır ve üniversiteyi bir adım ileriye götüremez.

Sabah 10-11 de işe gelip, akşam 4 te arabasına binip giden tipler var. Bunlar rektörün ve g.sekreterin en değerlileridir! Bunlar her zaman herşey yolunda efendim deyip, rektörlerini mutlu ederler. Üniversitede hiç sorun yoktur! Bütün personeller mutluluktan ölmektedir. Oturdukları koltuklar ve şaşalı odalarını o kadar çok severler ki, kaybetmemek için herşeyi yaparlar! Seçilen rektör karar verecek: Ya bu düzeni değiştirecek, yada o düzenin parçası olacak. İkincisi kolay, birincisi ise her yiğidin harcı değildir!

ERÇAKAR hoca üniversiteye yeni bir hava getirebilir. Önündeki en büyük engel "Eski köye yeni adet getirmeyinciler" olur. Bunu diyecek olanların keyifleri yerinde, sırtları pek olduğundan yeniliği sevmezler. Genel Sekreterlik görevini yapmış olması üniversite için büyük avantaj. Bulaşık makinesi deterjan ablajında şöyler yazar "Bulaşık Temizliğinde İşi Uzmanına Bırakın" ERÇAKAR hoca bu cümlenin anlattıklarını üniversite de uygulamaya geçirsin yeter.

Kendi ekibini kurarsa başarılı olur. Aksi durumda boşuna zaman tüketir. Birde sadece rütbelileri dinlemeyip, er'lerinde düşüncelerini ve görüşlerini almalı, çünkü makam sahipleri o makamın aşığı ve kölesi olurlar. İsterler ki, değil üniversite dünya yansın! Benim keyfim kaçmasın.

Rektör; Sadece kendisinin değil, seçmiş olduğu yöneticilerce personele değer verilip verilmediğini sorgulayacak, adaletli, adil bir yönetim için gerekli önlemleri alacak. Atama ve görevde yükselmelerde başka başka kurumlardan personel transferi yerine, kendi personelini önceleyecek. Makama değil, insana saygı duyacak! Göstermelik değil, gerçekten halden anlayacak bir yönetim politasıyla ve yönetici kadrosuyla başarılı olur. Tek başına Rektörün mütevazi, insancıl, adaletli, adil olması hiçbir anlam ifade etmez. Rektör mührü paylaştığı yöneticilerinin günahlarından da, sevaplarından da sorumludur. BANÜ diğer kurum personellerinin yükselme basamağı, sınıf atlama yeri olmaktan çıkartılmalıdır!

Genel sekreterlik yapmış birisi üniversite için çok büyük şans olur. İdari süreçlere hakim bir rektör birçok yeniliğin öncüsü olabilir. Gazete bu yorumlardan hocayı haberdar etmeli. Güzel yorumlar gelmiş. Atanması durumunda dikkate alınacak yorumlar var.

Rektörün gücüne sığınıp, kralcılık oynayanlar, iş hayatının acı gerçeğiyle tanışacaklar. Bazıları için lale devrinin sonuna gelinmiştir... Bir duvar yazısında şöyle yazar: "Günahlarım o kadar büyük ki! Tövbe etmeye dahi yüzüm yok"

Seçilecek kişi üniversitenin ikinci rektörü olacak. Rektörle birlikte üst düzey yöneticiler içinde, geride bırakılan koca bir 8 yıl olacaktır. Hiçbirşey olmasa da, 8 yılın biriktirdiği kul hakkı vardır. İnananlar için kul hakkı öyle ağırdır ki, Geceleri uyutmaz! Son nefeste bile bırakmaz insanı. Elinizdeki gücü nasıl kullandığınızı vicdanınız sorar size. Ben yaptım oldu, kararı biz veririz, olmayanı oldurur, olacağı bozarız der güce sahip olan. Bu gücü kullanırken kimse sizden hesap soramaz. Tüm kapılar açılır, bir sözünüzle can alır-can verirsiniz adeta! Dalkavuklar o sizi o kadar pohpohlar ki, gözünüz kör olur-kulağınız sağır. Rektör sizin tüm kararlarınıza imzayı atar geçer! Çünkü size gücü ve yetkiyi o vermiştir. Ancak vebal sizindir! O vebal, sizi mezarda da yalnız bırakmayacak kadar vefalıdır! Yeni rektör ve oluşturacağı çalışma arkadaşları yüklerinin farkında olmalıdırlar. Güç insanı zehirler! Bunu o gücü kaybettiğinizde anlarsınız lakin artık çok geçtir. Yıktıklarınız, yaktıklarınız, parçaladığınız gururlar, incittiğiniz insanlar, hakkaniyetsizleriniz, adaletsizlikleriniz kapkara bir leke olarak alnınıza yapışır.

M.Emin Hoca geçmiş yöneticiliklerinde sorunların üzerine ciddiyetle giden birisi. Atadığı yöneticiler, elin çocuklarına ulufe dağıtır glbi kadroları dağıtamayacaktır. Üniversiteye yıllarca hizmet etmiş, üniversitenin kuruluşunda vazife almış emekçilere daha fazla fırsat verecektir. Üniversiteye, Balıkesir Üniversitesinden beri hizmet etmiş, donanımlı, üniversiteyi tanıyan-bilen personelleri yok sayıp, başka kurumların 'toylarını" bu insanların başına yönetici olarak getirilmesine müsade etneyecektir.

Yeni nesil devlet üniversitesi, bundan sonraki yoluna yeni bir rektör ve yeni bir yönetimle devam edecek... Yeni idare belki de bambaşka bir anlayış getiricek üniversiteye. Futbol takımlarında da böyledir. Bir teknik direktör ve yardımcılarının değişikliği takımı uçurabilir. Futbolcular aynı, saha aynı, kalenin ölçüleri aynıdır. Ama yeni teknik direktörle sistem değişmiştir, futbolcuya yaklaşım değişmiştir. Futbolcuların meziyetlerini bilen ve sisteme güvenen teknik direktör, futbolcuların iyi yönlerini sergileyeceği mevkilerde oynatmış, takımın sinerjisini ortaya çıkarmıştır. Burada da; üniversite aynı, personel aynı, yemekler aynı, servisler aynı olsada yeni bir sistem ve anlayış üniversitenin metal yorguluğuna çözüm olabilir.

Üniversite kimsenin evlat edindiği bir çocuk değildir. Devlet sizi 4 yıllığına atar, şansınız ve bahtınız varsa ikinci bir 4 yıl daha görev yaparsınız, sonrasında ise sizin yapamadıklarınızı yada yapmadıklarınızı veyahut yanlış yaptıklarınızı bir başkası gelir düzeltir. İşte bu sebeple üniversiteler daima ileriye bakar. İşte bu sebeple özgür ve özerktir, kimsenin tapulu malı değildir. Rektörle birlikte genellikle rektör yardımcıları, genel sekreter ve yardımcısı, dekanlar değişir. Kimi örneklerde daire başkanlarının bile değişim gösterdiği görülür. O sebeple üniversitelerde sadece rektör değişmez, rektörle beraber gelenlerde gider, görevi terk eder. Yöneticiler kendi vizyonu, geçmiş tecrübesi, deneyimleri ölçüsünde kararlar alır. Rektör kim atanırsa atansın, rektörün oluşturacağı çalışma gurubu rektörden daha önemlidir. Değişen yönetimle birlikte, içilen suyun markasından tutunda, üniversiteki tüm davranış ve anlayışları değiştirebilir. Bekleyelim görelim "Mevlam Ne Eyler, Eylerse Güzel Eyler"

Hocam atanırsanız, seçeceğiniz yöneticiler ve Siz; Personellerinize zulüm etmeyin, hak yemeyin, insanları canından bezdirmesyin, adaletli olun, insanlara tepeden bakmayın, kapınıza gelen personellere kapınızı kapamayın, personellerinize Sizi Allah'a havale ediyoruz dedirtmeyin. Unutmayalım, rektörlükte, yöneticilikte bir gün biter!

Artık demir almak günü gelmişse zamandan Mechule giden bir gemi kalkar bu limandan Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol Sallanmaz o kalkışta ne mendil nede bir kol

Kanadımızı kırıp! Uçamıyorsun dediler. Kartalları sığırcıkların maskarası yapıp, Avlanmayı bilmiyorlar dediler! Ağızlarımıza kilit vurup, Konuşmaktan aciz dediler! Biz herşeyin en iyisini biliriz, Sizin ne haddinize dediler!

Nakil için gittim, yüzümüze bile bakmadılar. Boş kadroları yokmuş! Sonra öğrendim ki birçok kişiyi almışlar nakil yoluyla. Çoğu üniversite görmemiş! Akademik ünvanları say desen vallahi bilmezler. Nakil için geldiğimizde duymuştuk rektörün süresinin dolacağını. O günden beri takip ediyorum üniversiteyi. Haberi görmüşken yorum yazayım dedim. İnşallah diğer yöneticilerde değişir. Rektör değişsin tekrar başvurucam, üniversiteden üniversiteye geçemiyoruz, çok dramatik değil mi?

Onca insanın başına amir diye getirilen kişiye bakıyorum, üniversiteye hiç yakışmadı. Ciddi bir iş yapıyoruz burada. Daha olgun, yönetme becerisi olan, kriz anlarında ne yapacağımı bilen, deneyimli kimseyi bulamadılar herhalde. Yasa bileceksin, mevzuat bileceksin, insan ilişkisinden anlayacaksın. Üniversite nedir, öğrenci nedir, akademisyen nedir bileceksin! Yazım ve imla kurallarını biliyor diye bunca insanın müdürü yapılır, sorumluluğu verilir mi? Üniversitede müdür olmak bu kadar kolay mı?

İnsanı iş yormaz, insanı insan yorar. İnsanı insanın kuramadığı! Sistemsizlik yorar! Yönetici çok! Lider yok! Rabbim herkesi gerçek liderlere denk getirsin.

Rektöre çok fazla umut bağlamayın! Önemli olan rektör değil kuracağı kadro. Allah doğru kişileri seçtirsin.

Merkez Bankası Başkanı göreve geldiğinde tüm ekibini değiştirdi. Bizi başarıya bu arkadaşlar götürür dedi. BANÜ kurulduğunda da tüm idari kadro değişmişti. Yine benzer bir senaryo olacaktır. Kimse de neden böyle yapıldı diyemez. Her rektör kendi ekibini kurmakta özgürdür.

Yenilikler sadece umut getirmez! Korku ve endişe de getirir. Rektör ve yönetici değişimi akademisyenler için pek birşey değiştirmez. İdari personeller içinse rektör değişimi çok şeye gebedir. Ben bu kadroyu, görevi hak ederek aldım diyenler için kim gelmiş, kim gitmiş fark etmez! Yok tersi bir durum varsa! Hak etmeden o koltuğa oturtulmuşlarsa! Kabuslu günler çok uzakta değildir. Yoğurdun kaymağını yiyen acı suyuna da razı olur.

Fakülte Sekreteri, Ensititü Sekreteri, MYO Sekreterlikleri sınavla belirlensin. Bu şekilde üniversiteler kurumların arka bahçesi olmaktan kurtulur belki. Diğer kurumların 'atom mühendislerini' toplamaktan üniversiteler yorgun düştü! Belediyeler batacak! Kaymakamlık batacak! Milli Eğitim batacak! TSK batacak! En bilgili, en elit, en mükemmel, en çalışkan, en sadık personellerini kaybeden bu kurumlara yazık değil mi(!)

BANÜ'yü; ODTÜ, İTÜ, Boğaziçi, Marmara, Hacettepe, Yıldız, Ankara, Konya Selçuk, Karadeniz Teknik Üniversiteleri gibi "Eski Nesil Üniversite" yapmak, hedef olarak konulsun. Üniversitenin tüm unsurları eski nesil üniversiteler gibi olsun! Bir de böyle deneyelim.

Hepimiz çok yorulmuştuk. Bu karmaşa ve uydurma düzen herkesi hırpalamıştı.

Bir üniversitenin idari yönden kurumsal olup olmadığını anlamak için P.D. Başkanlığına bakılır. Üniversitelerde iki tür P.D.B. vardır. Birisi işleri tüm üniversitenin üzerine"atar" diğeri ise işleri kendi bünyesinde "toplar" Üç-beş üniversitedeki P D.B. ler işleri tüm üniversitenin üzerine boca etmişken! geriye kalan üniversitelerdeki P.D.B. ler olması gerektiği gibi işleri sahiplenmiştir. Üniversitelerdeki P.D.B ler merdiven altı tekstil fabrikalarındaki insan kaynakları değildir. Üniversitelerde personel iş başı yapmasından emekli olana kadar olan tüm süreci ve mali-mali olmayan tüm hak ve işlemlerin yürütülmesi P.D.B tarafından yapılır.

Birgün bir otobüs dolusu insan gelir. Sonra birgün çeker giderler. Gitmek için gelenler kalacakların kıymetini bilmez! Bu hep böyledir.

Kraldan fazla kralın etrafındakilerin ne yaptıklarına bakmak lazım. Beklenti yeni yönetimin sisteme güvenen, personellerin niteliklerini dikkate alan, personeli robot olarak görmeyen, kime ne versek o işi (eşşek gibi) yapmak zorunda demeyen bir anlayışta olması. Herkesten umut kesilir, Cenab-ı ALLAH'tan kesilmez.