Söyleşi: Ahmet PESEN
Kim ne derse desin O, Bandırmaspor´un yaşayan sembol isimlerinden biri.
Ahmet Evren, ya da çok bilinen lakabıyla ?Kelebek Ahmet? ile nostaljik bir futbol söyleşisi için evinin dışında ikinci uğrak yeri olan Bandırma Palas Cafe´de buluşuyoruz. Belirgin hüznünü hemen gözlerinden okuyorum. Aslında üzüntüsünün kaynağını biliyorum: Sağlık sorunları.
Sıcak bir söyleşi gerçekleştiriyoruz. Sol dizindeki kireçlenmeyi soruyorum, önce. Fizik tedavi yoluyla sağlığına kavuşmasına olanak bulunmadığını, operasyon gerektiğini vurgularken, ?Bu yaştan sonra bıçak altına yatmayı düşünmüyorum? diyerek, şunları anlatıyor:
?Evimde kimseye yük olmuyorum ama sürekli evde oturmak da kolay değil. Bu nedenle yaklaşık 30 yıldır, çeşitli aşamalardan geçen Bandırma Palas Kafe´ye hemen her gün gelip, 2-3 saat açık havada oturarak, gelen-geçen arkadaşları görerek zaman geçiriyorum.?
Sonra, eski bir Bandırmaspor posterini masaya koyup, birlikte incelemeye başlıyoruz. ?Kelebek Ahmet?, posteri incelerken, yine efkârlanıyor. ?Bak, adaşım´? diyor. ?11 kişilik bu kadrodan 5 arkadaşım, rahmetli oldular. Allah´ın takdiri! Vadesi dolan gidiyor. Ahmet kardeş! İşte benim de içinde yer aldığım bu kadro, ?Nostaljik Bandırmaspor´ olarak anılır. Bu takım, Erdoğan Tokol hocamızın teknik direktörlüğünde, Türkiye Kupası´nda, 1967 yılında yarı final, 1968´de ise çeyrek finalde oynamayı başarmıştı.?
Ahmet Evren, duygusal bir yapıya sahip. Yaşadığı bir olayı da şöyle dile getiriyor:
?Bir gün, doktor ağabeyim olan Mahmut Genç, benim de berberimde tıraş olmuştu. Tıraşı bitince, koltuğa oturdum. Statta hiç görmediğim Mahmut Genç ağabeyim, bana, ne sorsa beğenirsin, adaşım? ?Ya, Ahmet kardeşim! Sen, nasıl bu kadar çok koşuyordun, maçlarda?´ Ne diyebilirdim ki? ?Kendimi, maçlara çok iyi hazırlıyordum, herhalde´ yanıtını verdim. Değerli dostum. Yedek subay olarak yaptığım eğitimimde, deniz, kara, hava kuvvetleri arasında gerçekleşen yarışmalarda, 100 metre, 4x100 bayrak yarışlarında atletizm de yaptım. 100 metreyi, 11.2 saniyede koşuyordum. Yıllar, insan yaşamını nasıl da değiştiriyor. Bugün, evimden, Haydarçavuş Camisi´ne araba ile inebiliyor, birinin gözetiminde, kafeye gelebiliyorum. Atletizm yaparken 11.2 saniyede koştuğum uzaklığı, şimdi 12 dakikada yürüyorum. Hey gidi günler, hey!?
Ama bugünlerde bir başka sevinç ve mutluluk yaşıyor, ?Kelebek Ahmet?. Bu mutluluğun kaynağı ise Bandırmaspor´un, PTT 1. Ligi´ne yükselmesi. Bordo-beyazlı takımın unutulmaz sağ beki Ahmet Evren, sözlerini, ?Şimdi, başladığımız yere döndük. Benim de forma giydiğim yıllarda karşılaştığımız birçok rakiple, 50 yıl aranın ardından, aynı grupta mücadele vereceğiz. Benim için bundan büyük onur, gurur ve mutluluk olabilir mi?? diyerek tamamlıyor.
Eskiler, ?Geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer? sözünü boşuna dememişler!
Bandırmaspor´un unutulmaz sağ beki Ahmet Evren´e, sağlıklı ve mutlu bir yaşam dileyerek, yanından ayrılıyorum.
