Peygamber Efendimiz (s.a.v.) buyurdular; Îman yetmiş küsür şubedir! En aşağı mertebesi yoldan ezâyı gidermek, en üstünü de LÂ İLÂHE İLLALLÂH demektir.
İmanın şubelerinden bazıları şunlardır:
Kelime-i şehâdet getirmek, namaz kılmak, zekat vermek, oruç tutmak, hacca gitmek, abdeste devam etmek, cûnûplükten gusletmek, Cuma günü gusletmek, sabırlı şükredici olmak, şüpheliden sakınmak, hayâlı olmak, Allâhü Teâlâyı zikretmek, insanlara eziyet etmemek, mazluma yardım etmek, zulmü terk etmek, hakâret etmemek, gıybeti, nemîneyi terk etmek, insanların gizli hallerini araştırmamak, izinsiz başkasının evine girmemek, gözünü harama bakmaktan korumak, ibret almak, hayrı gösteren sözleri dinleyip onunla amel etmek, sadakayı malının iyisinden vermek, kötü sözü terk etmek, ırzını (namusunu) muhâfaza etmek, diline sâhip olmak, tevbe etmek, tevekküllü olmak, huşûlu olmak, faydasız şeyleri terk etmek, faydalı şeylerle meşgûl olmak, boş söz söylememek; mukâvelerini yerine getirmek, sözünü tutmak, iyilik ve takvâda yardımlaşmak, fenalık ve düşmanlıkta yardımcı olmamak, daimâ doğru olmak, emri altındakiler iyiliği emredip fenâlıktan nehyetmek, insanların arasını düzeltmek, arabozuculuk yapmamak, mütevâzi ve yumuşak huylu olmak, ana babaya iyilik etmek, isyân etmemek ve onlara duâ etmek, merhametli olmak, büyüğe hürmet etmek ve şerefini korumak, küçüğe merhamet etmek, Allâh için sevmek, Allâh için buğz etmemek, yalan sözü terk etmek, cemâatle namaza devam etmek, selâmı yaymak, hediyeleşmek, güzel ahlâka sarılmak ve kötü huylarını düzeltmeye çalışmak, sırrı saklamak, evlenmek, âile efradını sevmek, güzel kokuyu sevmek, ensâr´ı sevmek ve Allâh´ın haramlarını büyük bilmek (küçük görmemek), mü´min kardeşine silah çekmemek, ölüyü tehiz ve tekfî etmek cenâze namazları kılmak, hastayı ziyaret etmek, ezâyı kaldırmak, kendisi için sevdiğini diğer mü´minler için de sevmek, Allâhü Teâlâ ve Resûlü kendisine her şeyden daha sevgili olmak, küfür olan hallere düşmeyi hoş görmemek.
İmanın Şubelerinden: İnanca Dair Hususlar?
Îmanın şubelerinin en başta geleni Allâh´a, Peygamberine (s.a.v.) Kur´ân-ı Kerîm´e ve diğer inzâl olunmuş kitapların hak olduğuna, meleklerine, kadere, hayır ve şerrin Allâh´tan olduğunu ve ahiret gününe inanmaktır. Bütün bunlar âyetlerle sâbittir.
Âhiret gününe inanmak; dünya günlerinin bir sonunun olduğuna ve âlemin fani olduğuna, kıyâmetten sonra mahlukatın diriltileceğine, haşre; kıyâmetten sonda mahlukat tekrar diriltildiğinde bir araya toplanıp hesaba çekileceğine cennetin mü´minler için ebedî mükafat yurdu, cehennemin de kafirler için ebedî azab yurdu olduğuna inanmaktır. Bu birçok âyetlerde beyân olunmuştur.
Allâh´ı sevmenin farz olduğuna inanmak da imanın şubelerindendir. Hadîs-î Şerîfte:
?Her kimde üç şey bulunursa imanın lezzetini bulur: Allâh ve Resûlu ona başka her şeyden sevgili olmak, sevdiğini ancak Allâh için sevmek ve küfre dönmeyi kendisi için tutuşturulmuş olan bir ateşe atılması gibi görmek.?
Allâh´dan korkmanın farz olduğuna inanmak, Allâh´ın rahmetine ereceğine ümidi var olmak da imanın şubelerindendir? Kur´ân-ı Kerîm´de ? meâlen - ?(O melekler) Allâh´ın rahmetini umarlar, azabından korkaklar. (17. İsrâ Sûresi, Âyet 57.) buyuruldu.
Resûlullâh Efendimiz´i sevmek, ona hürmet ve tazimde imanın bir şubesidir. Hadîs-i Şerîf de; ?Sizden hiçbiriniz ben ona evladından, ana babasından, bütün insanlardan sevgili olmadıkça kâmil iman etmiş olmazsınız.? buyuruldu.
Resûlullâh Efendimiz´in Ehl-i Beytini, Mü´minlerin anneleri olan zevcelerini, Ashâb´ını, Kur´ân-ı sevmek de îmanın bir şübesidir.
Îmanın atmış veya yetmiş küsür şubesinden son şubesi yoldan eziyet veren şeyi kaldırmaktır.
