Aynı gün 1 Ağustos’ta doğduk ama yaşlarımız farklı. Ben 70’lere ayak basarken arkadaşım daha 50’lere yeni giriyor. İstanbul’da yaşayan arkadaşımı yaş gününü kutlamak için aradım ama önce cevap alamadım. Epey zaman sonra döndü ama ne heyecanlı dönüş ben bunu Erdek’ten bile fark ediyordum adeta. Ağabey inan bana ateşin ortasında oraya, buraya koşuşturmadan telefonunun duyamadım, kusura bakma deyince önce şaşırdım sonra meraklandım, sen neredesin yahu diyebildim.
Manavgat’tayım ağabey, akrabalara gelmiştim ama yangınlara yakalandık. Terk edemedim,. 3-5 Arkadaş yardımımız olsun anlamında bizlerde orman içinde ne istenirse yapmaya çalışıyoruz. Örneğin hortum taşıyoruz, malzeme taşımak gibi küçük küçük yardımlar yapmaya çalışıyoruz. Dediğinde ancak olayı anlayabildim.
Nasıl durumlar deyince fazla vaktim yok ama ağabey inan bana
HEHALDE CEHANNEM BÖYLE BİR ŞEY OLMALI
Her yerden ateş geliyor. İnsanüstü bir gayret var etrafımda. Herkes bir şey yapmak istiyor ama alevler pek buna müsaade etmiyor diyebilirim. Burada kalmaya devam ağabey. Şimdilik hoşça kal deyince bende Allah sizleri korusun, hem kendinize hem de arkadaşlarınıza dikkat edin, sonra tekrar konuşuruz diyerek telefonu kapattık.
Ne yazık ki ülke olarak son bir haftadır orman yangınları ile boğuşuyoruz. Devlet bütün kurumlarıyla alevler e karşı mücadele ederken vatandaşlarımızın katkısı da olağan üstü. Dünyanın pek çok ülkesinde olduğu gibi bizlerde diğer tabii afetlerde olduğu gibi birlikte zor da olsa bu işi sonuçlandıracağımıza inanıyorum. Unutmayalım ki halk ve devlet yan yana geldiği sürece nasıl bir tehlike olursa olsun bu millet bu felaketleri her zaman için önleyebilecek güçtedir.
En büyük eksikliğimiz işin içine fazlaca siyaset sokma meselesidir. Geçtiğimiz yıl korona da olduğu gibi yine benzer anlayışlar içinde olduk, olmaya da devam ediyoruz. Çağdaş demokrasilerde olduğu gibi tehlike ortaya çıktığında birlikte önleyip sonra eksikliklerimizi veya varsa hatalarımızı tartışmayı daha henüz başaramadık. Bu konuda daha alınacak çok mesafe olduğunu da söylemek isterim.
Bir haftadır yaşanan yangın sahalarından gelen fotoğraflara baktığımda hep iktidar milletvekillerini görüyoruz. Muhalefet milletvekilleri neden yoklar acaba? Neden yangınla mücadele eden vatandaşlarımızın yanında olmazlar ki? Keşke iktidar ve muhalefet bölge milletvekilleri yan yana olmasalar bile ayrı noktalarda yangınların söndürülmesi için göstermelikte olsa bir arasözün yanında, hortum taşırken daha da önemlisi yangından zarar gören vatandaşlarımıza dokunarak onlara moral ve motivasyon verdikleri fotoğrafları görebilseydik.
Aslında sebeplerini daha henüz bilemediğimiz böylesine büyük ve yaygın yangınların bir tabii afet olduğunu söylemekte mümkün. Dolayısıyla ülke olarak çok zor bir dönemi yaşadık hala da yaşamaya devam ediyoruz.
Ateşler yanarken kavga ve tartışmanın faydasından çok ülkeye zararı olduğunu da iyi görmemiz gerekiyor. Yangınlar söndürülür, zararlar karşılanır, vatandaşlarımız moral bulur sonrasında tartışmalar yapılmalı bence. Varsa eksiklikler dile getirilir. Unutmayalım hayat devam ediyor. Son yıllarda sadece bizde değil tüm dünyada iklim değişiklikleri ile ilgili olarak yangın ve sel felaketleri yaşanmakta. Mesele artık bunlara daha hazırlıklı olabilme zamanıdır. İyi niyetli yaklaşımlar yerine her olumsuz ayrıntıyı ısıtıp ısıtıp dile getirerek sert tartışmalara ortam hazırlamanın ne siyasete ne de topluma en küçük bir yararının olamayacağını düşünüyorum. Dolayısıyla esas mesele Türkiye’mizin iyi bir geleceğe sahip yapabilme meselesidir.
Sonuç olarak nasıl bir sorun olursa olsun sakin olamıyoruz. Her sorunlu taşın altından siyasi bir fayda gözetmenin siyasi kurumlarımıza bir fayda getirmediğini yaşanan şu son 20 yıllık dönemden çıkartılmalı bence.
