Bakıyorken pencereden, gece yalnız sokaklara,
Bir ağacın dalları, uzanıp geldi yanıma....
"Gel dertleşelim " Dedi, söyleşelim seninle,
Anlat bana derdini, içinden geldiğince..
Bir ömür var ki, dedim, nasıl geçti anlamadım...
Kimi keder vardı içinde, kimi neşe dolardı...
Boşa geçti galiba, yaşanan onca zaman,
Hiç gelmeyecek denen yıllar, şimdi geride kaldı...
Ömrüm bahar mıydı yaz mıydı, yoksa kış mıydı anlamadım,
İsim yazıp ağaçlara, gönlümce ağlamadım...
Bir dilek pınarına, hiç ümit bağlamadım,
Geçip giden seneler, dost muydu, düşman mıydı
İnan ki anlamadım....
Ağacın kırık dalı, bakarken arkasından dökülen son yaprağın,
Hele bir dinle dedi... Bak ne anlatacağım...
Senin kaçırdığın yıllar, benim gövdemde saklı,
İster boş ister dolu, ama hep onlar haklı..
Benim gördüklerimi, sen görebilseydin eğer,
Dert ne demek anlardın bakarken pencerenden..
Önündeki yıllara sahip çık bundan sonra..
Kimbilir, belki de güneş doğmaz bundan böyle odana...
Haklıydı yaşlı ağaç, geri döndüm dünyama,
Unuttum kederleri, sarıldım yarınlara...
Yemin ettim ağacın kırık dallarına,
Yarın güzel olacak, umut doldu bağrıma...
