Belediye başkanlarını, göstermelik bir şekilde, kazanın başında aşure dağıtırken görünce üzülüyorum.
Belediye başkanlarını nikah kıyarken gördüğümde hem üzülüyor, hem şaşırıyorum.
Belediye başkanlarını, yolların asfaltı sırasında fotoğraf çektirirlerken gördüğümde üzüntü duyuyorum.
Belediye başkanlarının, “Benim dönemimde şu kadar asfalt yol yapıldı, şu kadar metre kare parke döşendi. Eski yıllardan çok fazla asfalt yapıp, parke döşedim” açıklamalarını duyunca hem gülüyor, hem üzülüyorum.
Sanat ve kültür etkinlikleri, bir kent için zaten “olmazsa olmaz”lar arasındadır. Bunların gerçekleştirilmesi, belediye başkanları için artı puanlar değildir.
Yol yapımları, çöplerin düzenli toplanması, kentin temizliğinin sağlanması, belediye başkanlarının doğal ve yerine getirmesi gereken görevleridir. Bunlar hizmet bile sayılmaz. Siz, bana asıl büyük projelerden söz edin.
Bir belediye başkanının asıl hizmeti ve görevi, öncelikle o kentin çehresini değiştirecek büyük projelere imza atmaktan geçer. Eskişehir Büyükşehir Belediye Başkanı Yılmaz Büyükerşen’in gerçekleştirdiği gibi.
Tabii bu önemli hizmetlerin ve yatırımların yapılabilmesinin yolu da belediye başkanlarının, “bütçemiz yetersiz”, “bütçe kısıtlı, talepler sonsuz” safsatalarına sığınmadan, güvenilir “proje ekipleri” oluşturmasından, kaynak yaratmaktan geçer ama nerede? Belediye başkanları, göreve gelir gelmez, kendisini kuşatan, vizyonsuz, kalitesiz birkaç kişinin kafa koluna, dümen suyuna giriyorlar, ne yazık ki! Hatta yıllardır kente en küçük bir hizmeti bile dokunmayan Oda başkanlarının sözleriyle hareket ediyorlar. Yaşadıkları kenti değil, sadece kendilerini ve ekonomik çıkarlarını düşünen bu kişiler, başkanların dalkavuğu şekilde hareket edip, “En büyük sensin başkanım!” diye bol bol övgüler dizerek, başkanları gerçeklerden uzaklaştırıyorlar. Oysa akıllı bir belediye başkanının, öncelikle ciddi bir proje ekibi kurmasının yanı sıra yanında kendisini ciddi bir şekilde eleştirerek, yol gösterecek kişilere ihtiyacı var, bence. Ama bunu yapabilecek olgunlukta başkan bulmak kolay mı? Başkanların, medyada haklarında çıkan en küçük bir yapıcı eleştiriye bile tahammülleri yokken, yanlarında bir de kendilerini yapıcı şekilde eleştirecek kişileri barındırmaları ülkemiz koşullarında mümkün mü? Nerede öyle akıllı belediye başkanı?
Şöyle Bandırma’ya bir göz atalım. Yıllardan beri Bandırma’nın çehresini değiştirecek, “Bu hizmet, bu yatırım, bu eser falanca belediye başkanının zamanında yapılmıştır” denilebilecek bir eser, bir yapı, halk adına yaşama geçirilmiş, ses getiren bir çalışma var mı?
Yapılan rutin çalışmalar, belediye personelinin maaşlarının aksatılmadan ödenmesiyle övünülmesi bile yıllardır satılan belediye mülklerinin geliriyle gerçekleşmiyor mu?
Belediye başkanlarının, “Gece-gündüz çalışıyorum. Doğru dürüst uykum bile yok” sözlerini duyduğumda çok gülüyorum. Tamam, kardeşim, çok çalışıyorsun, uyumuyorsun da, ortaya koyduğun, “Benim eserim” dediğin ne var? Hani o, seçim bildirgende yer alan büyük projelere ne oldu?
Neyse biz, gazeteci olarak kent adına eleştiri görevimizi bir kez daha yerine getirelim. Onlar ise isterlerse yine kazanın başında aşure dağıtsınlar ve “Bu benim işim değil” demeyi düşünmeden, üstlerine bir cübbe giyme komikliğine düşerek dostlarının, yakınlarının, kalantor ailelerin nikahlarını kıysınlar. Böylece de belediye başkanlığı yaptıklarını sansınlar! Tercih onların!
