Geçen pazar günü hayata veda eden ünlü yazar, doğa dostu, güler yüzlü, geride unutulmaz yazılar bırakan Bekir Coşkun bana 20 yıl önce Kuşcenneti ile ilgili Hürriyet gazetesinde yazdığı köşe yazısını hatırlattı.
“PANAYIR” adlı köşe yazısında Manyas Kuşcenneti’ne kurulan panayırı eleştiriyordu.
Eski adı Sığırcı olan Kuşcenneti köyüne her yıl ekim ayı içinde kurulan panayıra 2000 yılında gittiğimde panayırların artık eskisi gibi sessiz olmadıklarını, aksine seri halde patlatılan çatapatların, yüksek sesler yayan dönme dolapların, taa kuş gözlem kulesinde bile yankılandığını görünce, bir de Milli Park kapısı girişindeki tabelada “korna çalınması yasak” gibi birçok uyarıları görünce “Kuşcennetine Panayır Kuruldu ”başlığıyla Milliyet Haber Ajansı’na bir haber geçmiştim.
Kuşlar göç etmişlerdi ama tepeli pelikanlar göç etmediği gibi az da olsa bazı kuş türleri cennetteydi ve 1 hafta da olsa panayırdan yükselen büyük bir ses kirliliği kabul edilemezdi.
Eski yıllardaki mütevazı panayırlar artık yoktu…
Haber inanılmaz ses getirdi. Yaygın basın manşetlerde haber yayınlanmasının ardından Hürriyet Gazetesi’nde Bekir Coşkun “ Bekir Coşkun: Panayır…” başlığıyla bir köşe yazısı yazmıştı.
Allah rahmet eylesin, hatırasına hürmeten özenle sakladığım o güzel yazıyı bir kez daha okuyalım:
“Bekir Coşkun: Panayır…”
TAM o sırada iki yabancı doğa gözlemcisi gelmişti. Manyas Kuş Cenneti'ne yaklaşıp, uzaktan dürbünle kuşları izleyecekler.
Çizmelerine bez bağladılar ki ses çıkmasın.
Usul usul süründüler.
Yaklaştıklarında önce davul sesi duydular.
Biraz daha yaklaştıklarında zil, cümbüş ve gırnata sesleri de gelmeye başladı.
Meğer Kuş Cenneti'nin üzerine bizimkiler panayır kurmuşlar.
Doğrusunu isterseniz bunu hiç beklemiyordum.
Yani bu kadar büyük bir ülkede, panayır kurmak için gidip Kuş Cenneti'ni seçeceklerini...
**** ****
İki yabancı gözlemci, basınca ses çıkartmayan özel fotoğraf makineleri alarak gelmişlerdi.
Kuşlar ürkmesinler diye popoları havada, kafaları yerde, sürüne sürüne ilerliyorlardı. Birisi kafasını kaldırdığında, öbürü ‘‘Ohhh... Sit down Tomy...’’ diye kızıyordu.
Öylece ilerlediler.
Sık sık işaret parmaklarını dudaklarına götürüp, birbirlerine ‘‘Sus...’’ işareti yapıyorlardı.
Hani ‘‘Acaba ürkütmeden kuşlara yaklaşabildik mi?..’’ diye başlarını kaldırdıklarında, kuşların olması gereken yerde köylüler davul ile çiftetelli oynuyorlardı?..
Öbürü başını eğip yine inledi:
‘‘What is this Tomy?..’’
**** *****
Bu bir akıl-izan işidir.
Manyas Kuş Cenneti, Avrupa Konseyi'nin A sınıfı diploma verdiği milli parkımızdır. Yeryüzünün en gözde kuş platformudur. Üzerinde yüzlerce nadide kuş türü yaşar.
BM'den Avrupa Konseyi'ne, Dünya Bankası'na kadar bütün dünyanın gözü buradadır.
Uluslararası sözleşmelere göre bu bölgede ıslık çalmak bile yasaktır.
Siz kalkın üzerine panayır kurun.”
(29 Ekim 2000 tarihli yazısı”)
