Kişide bilgi yoksa, ne kadar zeki olursa olsun işinde başarılı olamaz.
Ya devamlı emir alır ya da zekâsını lüzumsuz veya yanlış yerlerde kullanır. Örneğin böyle biri, işinde başarısızdır ama çok iyi okey-tavla oynar, zar tutar! Bunlar iddiacı olur. Yanlarındaki biri “sen ata bile binemezsin” dedi mi, hemen ata binerler fakat tepesi üstü düşünce, zavallı at kabahatli olur!
Sayın Kuban’ın şu tespitlerine katılır mısınız?
Türkler zeki ve dinamik dünya fatihleri idiler. Binicilikleri ve at üstünde ok atmaları, öteki ordulardan daha iyi oldukça hep başarılı oldular. Sonra ne olduklarını ise tarihler yazıyor. Anadolu’yu fetheden göçer Türkler, Osmanlı döneminin sonuna kadar cahil bırakıldılar. İşlerini de İranlılar, Araplar, Ermeniler, Levantenler ve devşirmeler gördü. 19. Yüzyılda uzmanlık isteyen işlerin başına getirilenlerin bir listesini yaparsanız bunu görürsünüz.
20. Yüzyılın başında %90’ı köylerde yaşayan Türklerin içinde kaç tanesi okuma yazma biliyordu?
Entelektüel kurumlaşmasını henüz gerçekleştirememiş bir toplumun çocuklarıyız. Bugün cehaletin niteliği değişti. Fakat öğrenilmesi gerekenler de olağanüstü arttı. Şimdi okuyarak cahil kalmaya devam ediyoruz.
Uzman düşmanlığı devam ediyor. Yetişen uzmanları dışlayıp uslu diplomalılarla
veya sahte diplomalılarla iş görüyoruz.
Toplum entelektüel gelişmesini tamamlayamadı. Sokağı kirleten ya da kural dışı davranan vatandaş ile onun seçtikleri arasında fark olamıyor.
Biz otomobilli ve telefonlu bir ortaçağda yaşıyoruz. Fakat bu kadar tutarsız ve çirkini ne Ortaçağ Bağdat’ında, ne de Selçuk İsfahan’ında vardı.
Bu toplumun kaderi mi, yoksa nedenini keşfedemediğimiz bir yeteneksizlik mi?
Bizim toplum entelektüel kurumlaşmasını gerçekleştiremedikçe teklemek zorundadır. Bu benim kişisel görüşüm.
Bence sorunumuz teklemenin varlığından çok, neden bu kadar geri kaldığımızı anlamak iradesini gösterememek.
Değerli Okurlar;
Bilgili ve Zeki insanları ülke yönetimine getiremediğimiz için, Türkiye’nin başı dertten kurtulamıyor. Bilgi ve zekâ eksikliğine bir de ihanet tohumu eklenince, ülke planlı olarak adım-adım bölünmeye doğru götürülmeye başladı.
Hangi vicdan, Türk Ordusunun Genelkurmay Başkanını mahkûm etmek için, PKK Terör örgütünün ikinci adamını “gizli tanık” olarak kullanılmasını kabul edebilir?
Hangi vicdan, Türk gençleri Suriye’de can verirken Suriyeli gençlerin Türkiye’de
eğlenmelerine razı olabilir?
Hangi vicdan, Ordu Komutanlığı yapmış Orgeneral Hurşit Tolon’un, Zirve Yayıncılık davasına karıştırılmasına rıza gösterebilir?
Hangi vicdan, yeğenini para karşılığı pazarlayan, hırsız- katil bir meczup’un verdiği yalan ifadeyle TSK’nin kahramanlarının suçlanmasına sessiz kalabilir?
Hangi vicdan, cemaatin polislerinin göz göre göre insanları, sahte düzmece delillerle hapse attırmalarına “evet” diyebilir?
Hangi vicdan; Hırsızlar, Cemaat-Tarikat artıkları devletin önemli koltuklarını doldururken, sadaka paraları ile milleti dolandıran arsızlar devletin tepelerindekilerle kol kola-kucak kucağa gezerken, aydınlar-bilim adamları-gazeteciler-yazarların suçsuz yere hapiste tutulmalarına sessiz kalabilir?
Hangi vicdan, cehalet ve inat uğruna ülkesinin 130 Milyar Dolarını bir yılda eriten siyasetçiyi kabul edebilir?
Eğer bir toplum kendi geleceğine sahip çıkmaktan korkuyor, yaşananları başını kuma gömmüş gibi görmezden geliyorsa, o toplumun daha çok göreceği vardır.
Bilgi; Yok / Zekâ; vasatın altında/ Görgü; Ara ki bulasın/Entelektüel birikim; Sıfır.
Kabadayılık; Var/Küfür; Var/Yalan söylemek; Var/Yolsuzluk; Bol-Bol Var!
Not;
Yeni yılın sağlık, huzur, barış, bereket getirmesini temenni ederim…
Sağlık ve başarı dileklerimle 30 Aralık 2020
Rifat Serdaroğlu
DOĞRU Parti Genel Başkanı
