Geçtiğimiz Cuma günü, telefonumu maalesef hiç ama hiç duymak istemediğim acı bir haber için açmak zorunda kaldım. Değerli dostum Erkut Şentaş’ın babamı kaybettik Aran dediği o an; çok sevdiğim, değer verdiğim güzel bir insanı kaybetmenin üzüntüsü ile şu fani ve yalan dünyada nasıl yalancı bir hayat yaşadığımıza bir kez daha şahit oldum.
1997 yılında tanışmıştım İrfan amcamla, Türkçeyi mükemmel konuşan, Pehlivan gibi cüssesi ile heybetli bir duruşu vardı. Acı haberi vermek için oğlu aradığında onunla ilgili ilk aklıma gelenler bunlar oldu. Eski Yeşilçam filmlerindeki babacan ve ton ton amcalar gibiydi, kısacı yediden yetmişe herkesle arkadaş gibiydi, çocukla çocuk, büyükle büyük olurdu.
İrfan amca Astsubay olarak ordudan emekli olmuştu. Yıllarca büyük bir şerefle taşıdığı üniforması ile mesleğini büyük bir aşkla ifa etmişti. Askerliğin verdiği alışkanlıktan olsa gerek son derece dakik ve disiplinli bir insandı. Boş sözleri, laf olsun diye edilen boş muhabbeti hiç sevmezdi. Tam bir Mustafa Kemal Atatürk hayranıydı,Milliyetçi ve muhafazakar duruşu ile adam gibi adamdı.Onun yaşamında yalan ve riyaya asla yer yoktu.Çok sevdiği mesleğinden emekli olduktan sonra yaşamında hep ayrı bir yeri olan Bandırma’da mali müşavir olarak yaşamına devam etmişti.Tam bir Bandırma spor sevdalısıydı.Gönül verdiği Beşiktaş’ın da hayatında çok ama çok ayrı bir yeri vardı.Çok sevdiği rahmetli Beşiktaşlı futbolcu Vedat Okyar ın hayat felsefisini kendine şiar edinmiş ve kendi hayat felsefesi olarak kabul ederek
“ PARA BİRİKTİRMEMİŞ, DOST BİRİKTİRMİŞTİR.”
İrfan amca bak güzelim diye başlayan sohbetlerinde; etkili ses tonu ile kelimeleri seçerek tane tane konuşarak düşüncelerini ifade ederdi. Temad Bandırma Şubesinde kendisi gibi emekli olan meslektaşları ile yaptığı güzel sohbetlerden büyük keyif alırdı. Bürosuna her gelen müşterisini, evine gelen misafiriymiş gibi ağırlar, izzeti ikramda bulunurdu. Onun aramızdan ayrılışıyla, dost meclisindeki güzel sohbetlerinizin öksüz kaldığı bir gerçek.
Sevgili İrfan amcamızı Sekiz Şubat Pazartesi günü Bandırma şehir mezarlığına sessiz sedasız defin ettik. Pandemi tedbirleri çerçevesinde belki tabutunu çok sevdiği al bayrağımıza sarıp, askeri törenle uğurlayamadık. Belki tabutuna gerektiği kadar el atıp omuzlarımızda taşıyamadık, ama cenazesine iştirak eden tüm sevenlerinin helalliği eşliğinde ebedi istirahatgahına uğurladık. Ben başta kadim dostum Erkut Şentaş ve değerli kardeşim Özlem’e baş sağlığı diliyorum. Ailenin büyüğü Saniye teyzemin ellerinden öpüyorum. Allah sizlere sağlıklı ve sıhhatli bir yaşam nasip etsin. Başınız sağ olsun. İrfan amcamın ruhu şad olsun, mekânı cennet olsun.
Evet değerli dostlarım günlük hayatın koşuşturması içerisinde sürekli ertelediğimiz, ihmal ettiğimiz sevdiklerimizi maalesef bu acı ölüm haberleriyle hatırlamış oluyoruz. Hayat birçok şeyi ertelemeyecek kadar kısa o açıdan sevdiklerimizi ihmal etmeyelim. Yaşıyorlarsa anne, babalarımız başta olmak üzere sevdiklerimizi ziyaret edelim. Gidemeyecek kadar uzaklardaysalar en azından telefonla arayarak gönüllerini almaya çalışalım. Telefonun acı acı çalmadığı mutlu günlerimizde birbirimizin kıymetini bilelim.
Arnkrn1907@gmail.com. ARAN KARAN
