İyi kurgulanmış, temiz bir Türkçe’yle kaleme alınmış, zorlama değil, akıcı bir üslupla yazılmış kitapları çok seviyorum. Bu kitaplar hele hele Bandırma ve yöresinde yaşayan “kendi çocuklarımız” tarafından yazılmışsa öncelikle okumaya çalışıyorum.
Bu bağlamda, mesleği doktorluk olan Levent Soydinç kardeşim tarafından yazılan “Dar Sokak Çocukları”nı(Bir Bandırma Masalı) bir solukta okudum ve tek sözcükle BAYILDIM. Kitap, hiç bitmesin istedim.
Levent Soydinç, 1968-1980 yılları arasında Bandırma’da yaşadığı ilkokul, ortaokul ve lise yıllarını müthiş bir gözleme dayalı anılarıyla dile getiriyor. Aziz Nesin, Muzaffer İzgü gibi usta yazarlar gibi çok çarpıcı bir gülmece üslubuyla anlattığı anıları, sanki bir stand-up gösterisi izliyormuşçasına gözlerinizin önünde canlandırabiliyorsunuz.
Bandırma Vecihibey İlkokulu’nda, “Yağ satarım, bal satarım” oyunuyla ilk kez “kapitalizmle(!) tanışması, Çınarlı Mahallesi’ndeki “Meçe’nin Yeri”, Bandırma’nın o eski, kendi üretimi gazozları, sünnet törenlerinde binilen otobüsle gezilirken, çocukların, “Şoför abi yavaş, Bandırma’yı dolaş” sesleri…
Soydinç kardeşim, kitabında “Berber Fevzi”yi ve o dönemin, çocuklar için kaçınılmaz bir kâbus olan “Alabros Tıraşı”nı öyle güzel anlatmış ki, hem güldüm hem yeniden yaşadım.
“Maç alınarak” gerçekleşen mahalleler arası maçları biz de çok yaşamıştık, o dönemlerde.
Bandırma’daki tüm ilkokullar “kara önlük”e mahkûmken “Yaman Egeli İlkokulu” öğrencilerinin “mavi önlük”le okula gitmelerine duyulan özlemi ne güzel dile getirmiş, sevgili Levent.
Ozar ve Marmara sinemalarında, yazlık sinemalarda oynatılan filmlerin anonsları, Marmara Sineması’nın bilet gişe görevlisi Fahri Sır (Baba Fahri), kaldırımlara serilen Tommiks, Teksas Kinova, Zagor, Killing ve Mister No’ların kiralanarak orada okunması, meşhur “Tanaşa piknikleri”, Livatya plajı, Bandırma Ortaokulu’nun efsane fen bilgisi öğretmeni Melahat Şenyıldız, okulun “el işi atölyesi”, çocuklara bugün olduğu gibi o yıllarda da dayatılan “Kur’an Kursu”ndaki izlenimleri, eve alınan ilk televizyonun heyecanı, Şehit Mehmet Günenç Lisesi’nin efsane beden öğretmeni Emin Karabulut, fizik öğretmeni Suna Hanım, ilginç matematik öğretmeni Cahit Demirsar, dayakla eğitim(!) olacağını düşünen coğrafya öğretmeni ve müdür yardımcısı Ergün Hamamcı, Bandırmaspor amigosu Bahattin, sayısız aşkların yaşandığı, hatta evliliklerin temellerinin atıldığı, Muhip Akın tarafından Bandırma’ya kazandırılan ünlü “Tepe Gazinosu”…
Dr. Levent Soydinç, 1968-1980 yılları arasında yaşadığı bunlar gibi daha birçok izlenimi ve anısını, bir “masal tadında” dile getirmiş kitabında… Mutlaka okuyun…
Düşünüyorum da, Soydinç, daha sonraki yıllarda da yaşamını Bandırma’da sürdürseydi, o müthiş gözlemi ile kim bilir daha nice kitaplarını o çarpıcı gülmece üslubuyla yazardı.
Daha önce “Haliç Bezirgânları”, “Şaziye Abla ve Diğerleri” kitaplarını zevkle okuduğum sevgili Levent Soydinç’i yürekten kutluyor, yeni kitaplarını merakla bekliyorum.
