Poyrazın dertli ıslığının okşadığı
O yaşlı ıhlamur ağacı
X X X
Toprak
Çatlamış dudak hasretiyle kana kana içiyor yağmuru
X X X
Yalnız bir adam ekmek parçaları atıyor martılara
Ekmek kavgasında martılar
Çığlık çığlığa
X X X
Bu kentte azizim denize düşüyor güneş
Yorgun ve mahzun
X X X
Bana şarkını söyle poyraz, uzaklardan taşıdığın şarkını, doğanın serin, yalnız, özgürlük kokan şarkını. Saçlarında dinlensin hüzünlü şarkın. Bana şarkını söyle ey poyraz!
X X X
Dalgaların ninnisinde aç martı çığlıklarında dinleniyor.
Poyraz.
X X X
Bu kentin insanı İzzet abi, ne güzel! Toprağı gibi, havası gibi, suyu gibi…