31 Mart yerel seçimi çok yaklaştı. Sonucu hep birlikte göreceğiz.
Yine vaatler, vaatler… Yalanlar, yalanlar…
Bandırma, üç dönemden beri sosyal demokrasiyle yönetiliyor.
Bandırmalılar, bakalım yine oylarını özgürlükler, sanat ve kültür, barış için mi kullanacaklar. Yine çağdaşlıktan yana mı olacaklar… Umarım öyle olur…
Propaganda dönemindeki sahtelikler, desteksiz atmalar, içtenlikten uzak davranışlara gülüp geçiyorum.
Ülkemizdeki adaylardan bazıları da inanılmaz kötü sesleriyle şarkı söylemeye çalışarak gülünç oluyorlar.
Dervişe sormuşlar:
“Deve türkü söyler mi?”
Derviş, yanıt vermiş:
“Dinleyecek eşek bulursa, gazel bile okur.”
Aman, develere dikkat!
X X X
Demokrasi, bilinçli oy kullanmayı gerektirir. Bu bilince ulaşmak elbette ki öncelikle çağdaş bir eğitimden geçer.
“ÇEDES” uygulaması ismiyle derslere sokulan imamlar… Sınıflara getirilen mezar önünde ağıt yaktırılan, geleceğimizin güvencesi çocuklarımız…Yok edilmeye çalışılan bir kuşak…
Yanarım yanarım, Aysun Kayacı’ya yanarım. Üniversite mezunu Kayacı, yıllar önce, “Benim oyumla çobanın oyu bir olur mu?” dediği için bazı kesimlerce linçe uğramış, yurt dışında yaşamaya başlamıştı.
X X X
Bandırma, kültür ve sanatta birçok kentin çok ötesinde…
Kim ne derse desin, sözcükler yaşamı değiştirebilir. Şiir, masal, öykü…
Geçtiğimiz günlerde Bandırmalı masal anlatıcısı Alev Peşte, Kadın Dayanışma Derneği’nin bir etkinliği için Bandırma’ya geldi. Etkinlikte anlattığı üç masal ile izleyenleri büyüledi. Yaşam, masallar kadar güzel olsa keşke…
Edebiyatın en zor dallarının başında şiir gelir.
1994 yılı yapımı “Il Postino” filminde, Pablo Neruda ile postacı arasındaki şu diyalog, şiirin gücünün en önemli örneği…
Pablo Neruda: “Benim şiirimle kızı baştan çıkarmışsın.”
Postacı: “Senin yazdığın şiirle kızı baştan çıkardığım doğru ama o şiir sana ait değil.”
Pablo Neruda: “Benim yazdığım şiirin bana ait olmadığını mı söylüyorsun?”
Postacı: “Evet. Şiir, yazana değil, ihtiyacı olana aittir.”
Pablo Neruda: “Bu demokratik düşünceni takdir ettim doğrusu.”
X X X
Şilili ünlü şair, diplomat Pablo Neruda, bir şiirinde şöyle diyor:
“Ve uzaktan bakıyorum kelimelerime
Senindir onlar, benim olmaktan ziyade
Sarmaşık gibi sarılmışlar ihtiyar hüznüme
Ama nemli duvarlara da…”
X X X
Her şeye karşın umutlar ve hayallerden vazgeçmemek gerekir. Mutlu bir geleceğe ilişkin umutlar hep tazelenmeli.
Dostoyevski, “Hayatta hep mutlu olursam, hayalini kuracak neyim kalır?” diyor.
Anılar, insanın vücudunu elbette ki içten içe ısıtır ama aynı zamanda lime lime de edebilirler, unutmayın. Aynı dünya şairi Nazım Hikmet’in, “Yaşamaya Dair” isimli şiirinde dile getirdiği gibi:
“……….
Yani öylesine ciddiye alacaksın ki yaşamayı,
Yetmişinde bile, mesela, zeytin dikeceksin,
Hem de öyle çocuklara falan kalır diye değil,
Ölmekten korktuğun halde,
Ölmekten korktuğun halde,
Ölüme inanmadığın için,
Yaşamak yanı ağır bastığından…”
