Çok çok önceleri?.
Büyük bir bostanın ortasında büyük bir kuyu varmış?
Kuyunun dolabını da bir eşek çeviriyormuş.
Eşek, sağını solunu görmesin, aynı yönde döndüğünü anlamasın diye gözlerinin iki yanına
siperlik takılmış.
At gözlüğü!
Eşek, sabahtan akşam karanlığına kadar döner, dolap gıcır gıcır öter, kol kalınlığında su da bostan tarlasını sularmış.
DÖN EŞEK DÖN!
DÖN EŞEK DÖN!
Bostan sahibi de bol suyla suladığı patlıcanları, domatesleri, hıyarları, fasulyeleri, kabakları, bamyaları, biberleri her hafta topluyor, pazarda en pahalı fiyata satıyor.
Bostancı, eve cebi para ile dolu olarak dönüyor.
Günlerden bir gün?.
Muzip bir komşu çocuğu, bostancı bostanda yokken, bostana girip, eşeğin gözündeki siperliği çıkarmış.
Eşek, aynı yerde dönüp durduğunu görmüş mü?
Eşek, eşek de olsa, boşuna aynı yerde dönüp durmanın kendisine bir yararı olmadığını, boşuna sopa yediğini anlamış.
Bostancı gelmiş, bir de ne görsün?
Eşek bir adım atmıyor.
Hemen gözlerine siperliği takmış, dehlemiş, eşeğin yine kuyu dolabını döndüreceğini sanmış.
Ihııı! Eşek bir adım atmıyor. Eşek inadı tutmuş.
?´Ben eşek miyim, aynı yerde dönüp durayım. ´´demiş.
Eşek bile karın tokluğuna gün boyu dönemeyeceğini böylece göstermiş!
