Biz gazeteciler, birbirimizin gözünü oymaya meraklıyızdır, nedense.
Birimiz başarılı mı oldu, kıskançlık krizleri geçirenler az değildir. Birimiz bir yerlere mi aday. Ayağından çekmeye çalışanlar, çelme takmak isteyenler, çamur atanlar, dedikodu üretenler?
Bunun son örneğini, Balıkesir Politika Gazetesi´nde, Tarık Sürmelioğlu´nun, gazeteci Esin Balıbek´e yönelik köşe yazısında gördüm. Neymiş, Balıkesir Yeni Haber Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni, Balıkesir´in Karesi ilçesinin CHP-İYİ Parti mlllet ittifakı adayı Esin Balıbek, bir toplantıda onların masasına gelmemiş, ?iyi akşamlar?, ?afiyet olsun? dememiş. Aman, ne büyük kusur işlemiş, ne büyük ayıp etmiş, Esin Hanım.
Sürmelioğlu, hızını alamamış, yıllar öncesine dönüvermiş, bir anda. Güya, Esin Hanım´ın babası rahmetli Ekrem Balıbek´i, dönemin Balıkesir Büyükşehir Belediye Başkanı İsmail Ok, bir toplantıda, gazetedeki eleştirileri nedeniyle azarlamış! Şimdi, Esin Hanım, Balıkesir Büyükşehir Belediye Başkan adayı İsmail Ok için çalışıyormuş.
Yaşanmış bile olsa bunlar boş ve yanlış işler. Bugün, bunları gündeme getirmenin ne gereği ve yararı var?
Ekrem Balıbek, benim çok iyi bir dostumdu. Her şeyini benimle paylaşırdı. Ne yani, ben şimdi, yıllar öncesinde, Yeni Haber ve Politika dahil, üç gazetenin aynı makinede basıldığı dönemde, aldatıldığını bana defalarca anlatan Ekrem ağabeyin dediklerini yazsam, yakışık alır mı?
Bir gazetecinin, meslektaşı olan bir başka gazeteciye bırakın destek vermesini, köstek olmaya çalışmasını anlayamıyorum.
Esin Hanım, 6 Eylül´e belediye başkanı seçilir veya seçilmez. Ama onun medeni cesaretine ve mücadelesine şimdiden saygı duyuyorum.
Üzülme, Esin Hanım. Ne yazık ki bizim meslek böyle!
Ne kıskançlıklar biter, ne vefasızlıklar!
Ne sevgi vardır, bizim meslekte, ne de saygı!
