Adamın birinin çok sevdiği bir koyunu varmış. Bu koyun, hiç gebe kalamıyormuş. Adam, komşu köyde birinin koçu olduğunu ve hangi koyunla çiftleşirse hamile bıraktığını duymuş. Bunun üzerine koyununu el arabasına koymuş, çıkmışlar yola. Köye vardıklarında selam verip adamın yanına yaklaşmış:
“Yahu gardaş, senin methini duyarak koşup geldim. Hele bizim koyuna da bir çare.”
“Aman gardaş, lafımı olur ama 30 liranı alırım.”
“Tamam!”
Neyse, çiftleşme gerçekleşiyor ve adam, koyunu tekrar el arabasına koyup giderken, koçun sahibine soruyor:
“Hamile kalıp kalmadığını nereden anlayacağız?”
“Yarın sabah ahıra girince bak. Koyun eğer yatıyorsa hamiledir. Yok ayaktaysa hamile değildir.”
Sabah oluyor, adam heyecanla ahıra koşuyor. Bakıyor ki koyun, ayakta!
“Ulan, yine tutmadı” diyor.
Karısı, “Bir daha götür” diyor.
Adam, bir umut, koyunu tekrar el arabasına bindirip gidiyor.
Bu kez 40 lira alıyor, koçun sahibi.
Ertesi sabah adam, koşa koşa ahıra giriyor ki, koyun yine ayakta. Adam, iyice sinirleniyor. Neredeyse koyunu kesecek.
Karısı, adamı sakinleştirip, koyunu tekrar götürmesi için ikna ediyor.
Adam, koyunu götürüyor ama koçun sahibi bu kez 50 lira alıyor. Adam, daha da sinirleniyor. Söylene söylene eve geliyor. Koyunu ahıra atıp gidiyor. Sabah, yatağında uzanmış, umutsuz ve sinirli bir şekilde karısına, “Hele git, şu koyuna bak, oturuyor mu, ayakta mı?” diyor. Kadın, gidip bakarak geliyor ve şu yanıtı veriyor:
“Koyun, ne oturmuş, ne de ayakta bey. Arabaya binmiş, seni bekliyor!”
