Aslında,
Bütün şiirlerimi sana yazdım...
Sen," Bana yazmıyorsun" Diyordun ya...
Belki de haklıydın,
Hiç olmadın ki...
Bir şiir yazacak kadar,
Gözlerime bakıp,
Ellerimi tutmadın ki...
Keşke bir kerecik görseydim seni,
Duysaydım sesini...
Kavga etseydik bir kere...
Bir volkanın ateşiyle,
Baksaydın gözlerime...
Bir düşman öfkesiyle,
Yürüseydin üzerime...
Hiç olmadın ki...
Penceremde kuş gibi,
Çorbamda kaşık gibi,
Solmuş bir resim,
Duvarda ki çatlak gibi...
İçilmemiş çay,
Bölünmüş bir simit gibi...
Bir duygu olsaydın içimde,
Hiç yaşanmamış,
Hiç duyulmamış,
Hiç okunmamış şarkılar gibi...
Karanlıkta dolaşan hayaller,
Uykusuz bırakan rüyalar,
Benimle alay eden duvarlar gibi...
Bir şey olsaydın keşke içimde..
Lanet olası !...
Bir şey olsaydın...
O zaman sana yazardım bütün şiirlerimi...
Bakma sen böyle dediğime...
Gene sana yazıyorum...
Bundan öncekileri yazdığım gibi,
Şimdi yazdıklarım gibi...
Yarın, öbür gün, daha sonra ki gün..
Bütün yazacaklarım gibi...
Sana yazıyorum işte,
Ve...Bir tek sen bileceksin,
Sana yazdığım bu şiiri...
Anladın mı ?...
Duyuyor musun beni ?...
Nasıl duyacaksın ya....
Sen hiç olmadın ki...
