Antikçağda yaşayan Trakyalı filozofun biri şöyle yakınır:”Benim çözemeyeceğim hiçbir denklem yoktur. Her sorunun altından girer, üstünden çıkarım. Peki ama sevgilim beni niye terk etti?” Ne alaka, diyeceksiniz. Filozof şunu anlamıyor. Bilim çok önemlidir insan hayatında ama her şey demek değildir.
Bilim çerçeveyi çizer.
İçini sanat doldurur.
Bilim ile sanat arasında birbirini besleme, güzelleştirme, varolma diyalektiği ilişkisi vardır. Bilim kovalar, sanat kaçar, bilim yeni bir şey söyler, sanat onu şiirleştirir, bilim yürür, sanatsa uçar. Filozof sanatla karşı karşıya gelince şaşırır, kalır.
X X X
Trakyalı filozoftan birkaç öykü ile bilim – sanat insan arasındaki diyalektik ilişkiyi güzelleştirelim.
Günlerden bir gün eşkıyalar Trakyalı filozofu köşeye sıkıştırmışlar: ya malını, ya canını! “malımı alın” demiş Trakyalı.
Azrail, filozofun kapısına dayanmış: “Ya canını ya aşkını! “Canımı al” demiş Trakyalı. Yavuklusu, Trakyalı filozofa cilvelenmiş. “Ya aşkını ya vicdanın! “Hoşça kal” demiş Trakyalı.
X X X
İnsan yaşam ve ölüm üzerine öylesine kafa yormuş ki… Yaşamın tatlılığından vazgeçemediği için sonsuz yaşamı da yaratmış (cennet ve cehennem) bilincinde.
Dönemin acımasız – amansız hükümdarı Trakyalı filozofu huzuruna çağırmış ve sormuş; “nasıl tam ve kusursuz olabilirim?” Trakyalı ürkek :”öldüğünüzde” demiş. “Yaşam saldırır, biz savunuruz ölümüne. Ne kadar güçlü yaparsak savunmamızı o kadar iyi ve uzun yaşadığımızı duyumsarız. Yaşama tadını veren de bu mücadele azmimiz, yenilgilerimiz, yengilerimiz, acı ve sevinçlerimiz değil mi? Çünkü ölüm de yaşamın saldırılarından biri değil mi?”
Susmuş Trakyalı filozof.
X X X
Düşünce denizinin anaforunda kendini arayan (tıpkı benim gibi) Trakyalı filozof, kalabalıklar arasında bir başına dolaşadursun, yaşam – ölüm – sanat – aşk – insan soruları arasında sokakları arşınlayadursun… Çözümleyemediği soru kafasından bir türlü gitmiyor:
“Peki ama sevgilim beni niye terk etti?”
