Bir ülkede gülmek unutuldu ise. Yaşam hayattı törpülüyor demektir. Bir karı koca iki çocuğunu bir yakınına bırakıp. İntihar ediyorsa? Yaşam hayatı törpülemiş demektir. Hem de en acımasız bir şekilde törpülemiş demektir. İnsanın en çok zoruna giden. Yakınlarına ve çevresindekilere mahcup olmaktır. Demek ki çocuklarını bile düşünmeden intihar ettilerse. Bıçak kemiğe dayanmış demektir. Bir insanın en çok zoruna giden kuru ekmeği dahi bulamamaktır.
İnsanların yüzüne bakamayacak duruma düşmektir. İnsan ömrünü uzatan şeyler. Kimseye el avuç açmadan hayatını idame ettirebilmesidir. Yaşamında güle bilmesidir. Morali bozulmadan düzgün moralle yaşaya bilmektir. Gam, kesafetten uzak olmaktır. Türkiye de bugün bunları görmek mümkün değildir. Türkiye de insan hayatını törpüleyen iki önemli konu var.
Birisi kendi yaşam tarzıdır. İkincisi ülkeyi yönetenlerin tarzıdır. Yaşadığımız dönem öyle bir duruma geldi ki? Gülmeyi dahi unuttuk. Her gün hayatimizi törpüleyen sorunlarla karşılaşıyoruz. Geçtiğimiz günlerde Gara da bir olay yaşadık. İçimiz kan ağladı. Yüreklerimiz yandı. İşte bu gibi olaylar hayatımızı törpülüyor. Her şehit geldiğinde? O şehitlerin aileleri ile bizlerde ağlıyoruz. Bizimde içimiz parçalanıyor. Nasıl içimiz parçalanmasın ki? Çünkü bu şehitler bizim evlatlarımız. Bu ve buna benze olaylar oldukça keder bizim hayatımızı da törpülüyor.
İnsanın içinden haberleri dahi izlemek gelmiyor. İzlemeden de olmuyor! Ağlayanlarla ağlıyoruz buda bizim hayatımızı törpülüyor. Bu yaşadığımız dönem bize ağlamayı öğretti. Öyle öğretti ki? Çünkü hep ağlayanları görüyoruz. Çünkü millet gülmeyi unuttu. Yoksullar ekmek param yok diye ağlıyor. Elektrik faturamı, doğalgaz faturamı ödeyemedim diye ağlıyor. Bir aile reisinin kendisine uzatılan bir mikrofonun karşısında ağlaması kadar acı bir durum olabilir mi? Mikrofon karşısında güleni görmedim. Tuzu kurulardan başka bu günkü durumdan memnun olan hiçbir kesim yok.
İşsizlik aldı başına gidiyor. Yoksulluk ona keza. Böyle durum şimdiye kadar hiç yaşanmadı. Ve yönetimlerde de böyle lüks yaşayan bir yönetim olmadı. Eski yönetimler vatandaşı ağlıyorsa onlarda ağladı. Atama bekleyen öğretmenler var. Öğretmen açığı olmasına rağmen atanamıyorlar. İktidar sözleşmeli öğretmen alıyor. Neden dersiniz? Çünkü sözleşmeli öğretmenlere okul tatil olduğu zaman maaş ödenmiyor. Zannedersiniz tasarruf ediyorlar. Zannediyorum memuriyet kadrolarının hepsinde kadro açıkları var. Keza orduda olduğu gibi.
Bir arkadaşını oğlu söylemiş bizim branşın kadrosu 30 kişi. Biz 10 kişi çalışıyoruz demiş. Buralarda bu kadar eksiklik varken neden kadrolar tamamlanmıyor. Bunlara verilecek paralar başka yerlere gidiyor. Biz Türk milleti duyarlı bir milletiz. Ağlayanla ağlarız, gülenle güleriz. İnsanın hayatını törpüleyen moral bozukluğu, üzüntü, derdine çare bulamamaktır. Çiftçi dertli derdine çare bulamıyor. Öyle çaresizler ki elinden traktörü icar aracılığı ile alınmış. Bir sürü iş yeri virüs yüzünden kapalı. Kaplı olunca kira, borç, elektrik, doğalgaz borç yiyen kesesinden yer derler. Amma o keseye giren bir şey yok.
Takmışlar kafalarına bir telefonu çiftçinin birisi geçinemiyor dediyse. Bunu akıllı telefonu var diye eleştirmenin ne anlamı var. Asgari ücretlinin kapısında arabası var. Diye eleştirmek kimseyi kurtarmaz. Her türlü olumsuzluk insana hayatını törpüleyen en önemli faktördür. 15 kişi şehit oluyorkimsenin umurunda değil. Suriye de bir bölüğümüz Rus uçakları tarafından şehit edildi. Buna benzer daha birçok olay oldu. Bu ülkede hiç birisinde yas ilan edilmedi. Sudi kralı öldü. Yas ilan edildi. Türk vatandaşlarının Sudi kralı kadar değeri yok. Bu şehit olanlar ülkesinin bölünmez bütünlüğünü korumak için. Hayatlarını verdiler mekanları cennet olsun. Bu olaylar İnsan oğlunu hayatını törpüleyen olaylardır. Şu bir gerçek ki Türkiye de insan hayatının hiç önemi yok. Saygılarımla.
Türkiye laiktir, laik kalacaktır. Ne mutlu Atatürkçüyüm diyenlere! Ne mutlu cumhuriyetçiyim diyenlere! Ne mutlu Türk milliyetçisiyim diyenlere! Ne mutlu varlığım Türk varlığına armağan olsun diyenlere! Ne mutlu demokratım diyenlere! NE MUTLU TÜRKÜM DİYENE!
25 -02-2021 Mustafa KOÇAL
