“Umudunu hep sıcak tutacaksın..."
soğutursan ölürsün; nefes alsan bile”
İnancını yitirmiş teslim etmek üzereyken kendini;
kader dediğin şeyin soğuk tarafına.
Beyazdan sarıya sarıdan
karaya taşıyıp durmuşken
umutlarını, beyninin içine
binlerce böcek üşüşmüşken,
görüş alanının içindeki
yüzlerce insanın aklından geçenler,
desibeli yüksek ses ile dolaşıp duruyorken
beynini korumak için çırpınan
kafatasının dokuları arasında.
Birini görürsün ve biter t
üm kargaşa hayat yeniden başlar ya!
O biri sensin.
Neredesin?
