Meşakkatler değer, severse insan,
Bir kara sevdanın yoluna düştüm,
Yol uzun, fırtına verirse imkan,
Mecalsizlikten yar, koluna düştüm,
Poyraz deli eser, arkası hep kar,
Burda her gün cefa her gün eza var,
Kalınmaz buralar çoktan olmuş dar,
Ayrılık çözümdü, eline düştüm,
Has bahçemde açan güllerim solmuş,
Virane bağıma baykuşlar dolmuş,
Ayrılık ateşi, hep yakar olmuş
Attılar alevli külüne düştüm,
Doğrular birdi hiç kimse bilmedi,
Feryadı figani duyan olmadı,
Ağladım gözyaşım silen olmadı.
Sırdaştım yinede, zülüne düştüm
Tatlı kelam ettim duyan olmadı,
Iyiliğim çoktu, yerini bulmadı,
Kötü kader bana asla gülmedi,
Lal olmuş biçare diline düştüm,
Selimi durdukça kem sözle göze battık,
Tatlı aşımıza hep zehir kattık
Gerçek dururken hep seraba yattık
Susuzluktan sahra çölüne döndüm,
Ben Selimi ( Ömer Kılıç )
