Rüzgâr
Unutulmuş bir dağ çeşmesine
Götürsün bizi.
EY EFLATUN AŞK
BANA EFLATUN YAĞMURLAR
YAĞDIRABİLİRMİSİN?
BUNLAR KÜPE ÇİÇEĞİ
BOYNU BÜKÜK
ÜLKEM GİBİ
Getirebilir misin?
Geçen günleri geri
Tutup yıldızlar yanıma
Oturtabilir misin?
Yaralı ve yayan
Yürümektir
Yaşam.
Hangi tükenmiş kuş semaha kalkar
Yarınlar sırı dökük bir ayna iken.
Karanlık, büyür büyür
Benim aşkım
Gecenizde sizin.
Kırmızı. Korkunç.
GÜNEŞİ YİYORLAR
AÇ KUŞLAR.
Yorulmuyor, yorulmuyor
Ağır işçi
Kedere ve aşka çalışmaktan
IZGARADA LÜFER
YANINDA BOĞAZKERE
İYİSİNİZ İYİ.
*Behçet Aysan’dan alıntılandı.
