Tutturdular bir hoşgörü de hoşgörü…
Neymiş, demokrasinin-burjuva demokrasisinin-olmazsa olmazıymış.
Nedir hoşgörü?
Bir insanın, bir başka insanın fiziksel yapısına, biyolojik yapısına, dinine, ırkına, düşüncesine, yaşam şekline olur demek, ona da yaşam hakkı tanınmasıdır, hoşgörü.
Ne güzel! Bu tanımlamaya olur, tamam derim. Ama aynı tanımlamanın bana da yapılmasını, gösterilmesini beklerim, isterim.
X X X
Her düşünce ve davranışı abartıyoruz ya hoşgörüyü de abartmamızı istiyorlar.
Yok öyle yağma!
Ben İsa değilim.
Bana tokat atana öbür yanağımı da dönmem.
Yüzünün ortasına yumruğu patlatırım.
Hırsıza hoşgörü, ülkeyi soyana hoşgörü, yandaşlıktan yararlanıp, iktidardan iki-üç maaş alanı, liyakat-bilgi-beceriden yoksun olanı paraya boğ, binlerce güzel insanı işsiz bırak ve bu politikayı hoşgörü ile karşıla, dinsel duyguları, inancı paraya dönüştürmenin pazarlığını yap, toplumun ve ülkenin değerlerini sat-peşkeş çek…Sonra da de ki, hoşgörü!
Yok öyle yağma!
Ben hırsıza hırsız derim!
Yağmacıya yağma!
Cahil çıkarcıya tükürürüm.
Dinsel yobazı lanetlerim.
Ülkemi, doğayı, insanımı sömüren, sömürücünün kucağına oturtan işbirlikçilere basarım küfrü…
Hoşgörü, hak edene gösterilir, her önüne gelene değil!
Yok öyle yağma!
X X X
Hoşgörü, İNSAN olana gösterilir.
Kimdir o insan?
Ülkesini seven insana…
Ülkesinin her karış toprağına sahip çıkan, didinen, elinden geldiğince çırpınan ama başarısı yeterli olmayan insana…
Çalışan, emek harcayan ama yeterince verimli olmayabilen insana hoşgörü gösterilir…
İnsanını seven ama sevgisini istenilen zamanda, istenilen yerde gösteremeyen, sunamayan insana, dinsel inancının içtenliğinde, temizliğinde ibadetini yapana hoşgörü gösterilir.
Ülkesini seven, her karışına sahip çıkan, emekçinin hakkını veren iş insanına daha verimli olması için hoşgörü gösterilir.
X X X
Faşist, dinci faşist, emperyalizmle işbirliği yapan, insanını ve ülkesini pazar ekonomisinin kölesi yapan insanlara neden hoşgörü göstereyim?
YOK ÖYLE YAĞMA!