Bandırma Kırım Türkleri Kültür ve dayanışma derneği, Kırım soykırımının 79. yılını yazılı bir açıklama ile andı.
Kırım Türkleri Kültür ve Yardımlaşma derneğinden yapılan yazılı açıklamada; “Kırım Türklerinin 1944 sürgününün 79.yılı bu günü unutmayalım.”
“İkinci Dünya Savaşı yıllarında, Kırım'da yaşayan bütün insanlar, Almanlarla işbirliği yaptıkları ileri sürülerek, bir gece yarısı silah zoruyla evlerinden alınmış ve bilinmeyen yerlere insanlığa yakışmayacak davranışlarla sürgün edilmişlerdir. Kasım 1943‟te Stalingrad‟da Alman ordusuna karşı ezici bir galibiyet kazanan Kızıl Ordu birlikleri, ilerlemesini sürdürerek 10 Nisan 1944'te Kırım'a yeniden hâkim oldu.”
“Kırım‟ın tekrar Sovyet hâkimiyetine girmesinin ardından, zafer sarhoşluğu içinde olan Kızıl Ordu askerlerinin özellikle Kırım Türklerine karşı ağır baskılar uyguladığı, hatta birçok Kırım Türkünü katlettikleri bilinmektedir. “ İkinci Dünya Savaşı yıllarında, Kırım'da yaşayan bütün insanlar, Almanlarla işbirliği yaptıkları ileri sürülerek, bir gece yarısı silah zoruyla evlerinden alınmış ve bilinmeyen yerlere insanlığa yakışmayacak davranışlarla sürgün edilmişlerdir."
“18 Mayıs 1944 Perşembe günü Karadeniz’in kuzeyinde bulunan Kırım Yarımadası’nda korkunç bir insanlık dramı yaşandı. Uzaklardan gelen işgalciler, Kırım’ın medeni sahiplerini asırlardan beri huzur ve güven içinde yaşadıkları topraklarından bir gecede top yekun sürgün ederek geride kalan bütün izlerini sildiler. Göç ettikleri yerlere kadar uzanan Rus zulmü Kırımlı mazlumların peşini bırakmadı. Sürgüne maruz kalan bu insanların üçte ikisi yollarda hayatını kaybetti. Gittikleri yerlerde de acıdan başka bir şey bulamadılar. Sovyetler Birliği’nin dağılmasıyla aralanan ana vatana dönüş kapıları bu insanlardan çok azına geçit verdi. Geri dönebilenler de tırnaklarıyla hayata tutunmaya çalışmaktadır. Sürgüne gönderilen yani soykırıma maruz kalan Müslüman Kırımlı Türklerin sayısı hakkında çeşitli rivayetler söz konusu. Yaklaşık sürgüne gönderilenler 500 bin civarıdır. Bu rakamın 300 bine yakını ya yolculuk sırasında ya da gittikleri yerlerde maruz kaldıkları hastalık ve zulümlerle hayatlarını kaybettiler. Sürgünde veya gerçek olarak soykırımla ifade edilen bu insanlık dramına karşı Kırım Türkleri, dillerini dinlerini korumak için ölümüne mücadele ettiler. Ezan kuran besmele dua bu dini kavramları uygulamak ölüm sebebi idi. Türkçe konuşmak ölüm sebebi idi. Bütün bunlara rağmen insanlar evlerinin pencerelerini kalın örtülerle örtüp gizlice ibadetlerini yapmaya çalıştılar, Kuranı kerimleri hanımlar göğüslerinin üstünde sakladılar. Çocuklara ancak birkaç dua öğretebildiler.”
Zulüm hiçbir zaman abad olmazdı…
"Bu zulüm 1990 yılında Perstroyka kararına kadar devam etti. Bu kararla dönüşe izin verildi. Ancak imkân bulup dönebilen insanlar öz vatanlarında toprakları evleri hatta mezarları yok edilmiş bir ülkeyi tekrar vatan yapmak için dünyada eşi görülmemiş bir mücadelenin kahramanı oldular, hâlâda olmaya devam ediyorlar. Onlar bizim soydaşlarımız öz kardeşlerimiz, o topraklar iki bin yıllık Türk vatanıdır. Bu nedenle her sene 18 Mayıs bu acı günü çocuklarımıza hatırlatmak mecburiyetindeyiz. Bu konuyu dile getiren Kırım’ın evladı Jamala’nın erovizyon birincisi olan şarkısını dinleyebilirsiniz. “Düşünce ve harekette birlik oldukları takdirde, ne kadar az sayıda olurlarsa olsunlar, dünyanın en büyük kuvvetleri bile bir halkı ezemez!.. Vefat eden soydaşlarımıza şehitlerimize rahmet diliyorum, ruhlarına Fatiha okuyalım….”
