Demirci Kaymakamı Atila Kantay´ın gündeme oturan 29 Ekim Cumhuriyet Bayramı konuşması.
Demirci Kaymakamı Atila Kantay´ın yaptığı konuşmaydı. Cumhuriyetin ilanının 92. Yıldönümünde Kantay tarafından yapılan konuşma törenleri izleyenlerce de uzun süre alkışlandı.
Demircinin kıymetli Hanımefendileri, değerli beyefendileri;
Değerli öğretmenler, sevgili öğrenciler, sevgili gençler bugün Cumhuriyetimizin 92 yılını kutluyoruz.
Hünnap toplamaya, zeytin toplamaya halı dokumaya seçim çalışmalarına ara verip buraya gelen, değerli hemşerilerimizin ayrı ayrı bayramını kutlar her birinize selam ederim.
Sevgili gençler bugün yapmam gereken resmi konuşmamda sizlere resmi bilgilerden değil, Nenelerimizden ve dedelerimizden bildiğimiz ?Milletimizin var oluş ve ayakta kalışımızın? hikâyesinden bahsedeceğim.
Bizim hikâyemiz? hayatta kalmak değil, ayakta dimdik kalmanın? hikâyesidir.
Yeryüzünde yaşayan her milletin bir devlet olabilme hikâyesi yoktur, âmâ devlet olabilmiş her milletin çocuklarına anlatabileceği şerefli bir hikâyesi vardır.
Bizler bin yıl önce hayatta kalmak için değil ayakta kalmak için, Ata yurdumuz orta asyadan Anadolu´ya yola çıktık. Bin yıl önce orta Asya da açlığı, Çin de ihaneti gördük.
Ata yurdundan yola çıkarken atımızın terkisine devlet töresini ve bağımsızlık aşkımızı aldık.
Orta asyadan getirdiğimiz sönmeyen yıldızımız ile Hira dağından doğan hilalimiz Talas ırmağının iki yakasında bir oldu. Ay yıldız oldu.
Böylece Ay ve yıldız etrafında Kaşgarlarda Karahanlı, Horasanlarda Gazneli, İsfahanda Selçuklu oldu adımız.
Buhara da Semerkant´ta Gevher hatunlar, Hatice Arslan hatunlar doğurdu bizi.
Demirci Kaymakamı Atila Kantay´ın gündeme oturan konuşması
29 Ekim Cumhuriyet Bayramı Demirci ilçesinde de kutlandı. İbrahim Etem Akıncı sentetik sahada yapılan kutlamaların en dikkat çekeni Demirci Kaymakamı Atila Kantay´ın yaptığı konuşmaydı. Cumhuriyetin ilanının 92. Yıldönümünde Kantay tarafından yapılan konuşma törenleri izleyenlerce de uzun süre alkışlandı. Kaymakam Kantay´ın konuşma metnini siz değerli okurlarımızla paylaşıyoruz.
Demircinin kıymetli Hanımefendileri, değerli beyefendileri;
Değerli öğretmenler, sevgili öğrenciler, sevgili gençler bugün Cumhuriyetimizin 92 yılını kutluyoruz.
Hünnap toplamaya, zeytin toplamaya halı dokumaya seçim çalışmalarına ara verip buraya gelen, değerli hemşerilerimizin ayrı ayrı bayramını kutlar her birinize selam ederim.
Sevgili gençler bugün yapmam gereken resmi konuşmamda sizlere resmi bilgilerden değil, Nenelerimizden ve dedelerimizden bildiğimiz ?Milletimizin var oluş ve ayakta kalışımızın? hikâyesinden bahsedeceğim.
Bizim hikâyemiz? hayatta kalmak değil, ayakta dimdik kalmanın? hikâyesidir.
Yeryüzünde yaşayan her milletin bir devlet olabilme hikâyesi yoktur, âmâ devlet olabilmiş her milletin çocuklarına anlatabileceği şerefli bir hikâyesi vardır.
Bizler bin yıl önce hayatta kalmak için değil ayakta kalmak için, Ata yurdumuz orta asyadan Anadolu´ya yola çıktık. Bin yıl önce orta Asya da açlığı, Çin de ihaneti gördük.
Ata yurdundan yola çıkarken atımızın terkisine devlet töresini ve bağımsızlık aşkımızı aldık.
Orta asyadan getirdiğimiz sönmeyen yıldızımız ile Hira dağından doğan hilalimiz Talas ırmağının iki yakasında bir oldu. Ay yıldız oldu.
Böylece Ay ve yıldız etrafında Kaşgarlarda Karahanlı, Horasanlarda Gazneli, İsfahanda Selçuklu oldu adımız.
Buhara da Semerkant´ta Gevher hatunlar, Hatice Arslan hatunlar doğurdu bizi.
Kaşgarda Horasan da İsfahanda;Türk ,Acem, Kürt ,Arap,
Öncehilalin altında bir olduk kardeşliği ve bereketi gördük, sonra birbirimize düştük,ihaneti ve sefaleti gördük.
Malazgirite geldik el ele tutuştuk omuz omuza verdik, kırdık kapısını bizansın zaferi gördük.
Yüzyıllık susuzluktan uyandık ve suyu gördük, Dicleyi Fıratıgördük, Diyarbakırı Elazizi gördük, Anadoluyu gördük.
Bir hadise sevdalandık Romanın kalbi konstantini söküp aldık.
Anadoluyu Yurt tuttuk. Yolcu değil hancı olduk. İspanyadan Macardan Polonyadan, Suriyeden bize sığınan her mazluma ve mağdura kucak açtık. Hiçbir mazlumu zalime teslim etmedik.
Biz bize yaşarken bir gün çıkageldiler çelik gövdeli çelik haçlı gemilerle, Çanakkale´de ateşi, Çöllerde ihaneti gördük.
Bizler derviş yunus gibi seven, hoca Nasredttin gibi gülen sarı mevsimlerin hüzünlü çocuklarıydık.
Bizler Yemen çöllerinde mecnun olmaya razı olduk.
Çanakkale de ölmeden mezara girmeye razı olduk. Yeter ki Vatanımızı almasınlar.
Fakat ?BİZDEN 92 YIL ÖNCE VATAN İSTENDİ?
Bizden istenen Vatan olursa, işte o zaman ?ARTIK YETER!? deriz.
Bu millet bir kere ?artık yeter? demeye görsün, İşte o zaman İsrafil surunu üfler, kıyamet kopar düşman üstüne?
Bu millet ?artık yeter!? derse zalimin karşısında Selahattin olur, Kılıçarslan olur,
ve Mustafa Kemal olur düşman üstüne?
Sevgili Demircililer 96 yıl önce artık yeter diye kükrediğimiz ve 92 yıl önce yeniden devlet oluşumuzun son ve ebedi adı ?Türkiye Cumhuriyetidir?.
İşte bu aziz millet 92 yıl önce bir ?Anka Kuşu ? gibi küllerinden yeniden doğmuştur.
Bu millet 96 yıl önce üstüne çullanan 7 düvelin hakkından gelmiş, onları alt etmişte, bu gün kendisine kurulan 3 ? 5 hain pusumu bu milleti yıldıracaktır?
Türkiye Cumhuriyeti demek;?Türk?Arap-Kürt?Laz-Çerkez-Gürcü?nün kucak kucağa yaşadığı evlatların vatanı demektir.
Zaman bize gösterdi ki içimizdeki her farklı düşünce ayrı bir değerdir. İçimizdeki her farklı ses ayrı bir ahenktir, yeter ki türkülerimizin sonu ?Hakkıdır hakka tapan milletimin İstiklal!? diye bitsin.
Bu duygu ve düşüncelerle Türkiye Cumhuriyetini kuran başta aziz Atatürk olmak üzere;
Ebediyete intikal etmiş şehit ve gazilerimizi, bize bu toprakları yurt edinen cennetmekân atalarımızı, Ayak bastığımız Türkmen dağını, Asi tepeyi, Baş alanı, Koca yaylayı, düşmana vermeyen Demirci akıncılarını,
