Bugün ulusal egemenliğimizin, demokrasi ve bağımsızlık mücadelemizin 99. yılını büyük bir heyecan ve coşkuyla kutluyoruz.
Ulusun onurunu ve özgürlüğünü korumak için Büyük Önder Atatürk´ün Anadolu´da yaktığı bağımsızlık ışığı, 23 Nisan 1920´de Türkiye Büyük Millet Meclisi´nin açılmasıyla tüm yurdu aydınlatmıştır.
Ulusumuzun seçtiği temsilcilerin katılımıyla, olağanüstü koşullar altında toplanan Büyük Millet Meclisi, önemli sorumluluklar üstlenmiş, tarihsel görevleri yerine getirmiştir.
Meclis´in açılmasıyla Türk Ulusu; yönetimi ele aldığını, geleceğini belirleme hakkının yalnız kendisine ait olduğunu, bu hakkı hiçbir devlete ya da güce devretmeyeceğini ve egemenliğin kayıtsız koşulsuz kendisinde olduğunu dünyaya duyurmuştur.
Atatürk´ün önderliğinde bir yandan Kurtuluş Savaşı´nı yürütürken, öte yandan Türkiye Cumhuriyeti´ni kuran, devrimlerin gerçekleştirilmesinde yaşamsal rol üstlenen Türkiye Büyük Millet Meclisi, ulusal egemenliğin vücut bulduğu, demokratik rejimimizin temel kurumu olmuştur.
Ancak, çağdaş demokrasilerde rejimin temelini oluşturan yasama-yürütme-yargıdan oluşan kuvvetler ayrılığı ilkesi, AKP iktidarı döneminde yok edilmiştir. TBMM büyük yara almıştır. AKP yöneticileri, bir taraftan demokrasi havarisi kesilirken, diğer taraftan da tek parti iktidarı ve başkanlık sistemiyle padişahlık rejimine özlem duymaktadırlar. Hukuk tanımaz, baskıcı iktidar, bağımsızlığımızı, özgürlüğümüzü ve demokrasimizi taçlandıran, aydınlanma devrimimiz Cumhuriyet´in kazanımlarını yok etmek için her türlü çabayı göstermektedir.
Cumhuriyetin temel nitelikleri tartışmaya açılmakta; üniter devlet yapısı hedef alınmakta; başta Öğretim Birliği ilkesi olmak üzere devrim yasaları çiğnenmekte; Atatürk ilke ve devrimleri doğrultusunda oluşturulan çağdaş bilim ve eğitim hedefi terk edilmekte; Türkiye, bir karanlığa doğru sürüklenmektedir.
Atatürk´ün, Türkiye Büyük Millet Meclisi´nin açıldığı gün olan 23 Nisan´ı, bayram olarak armağan ettiği çocuklarımızın korunması konusunda siyasi iktidar üzerine düşen sorumluluğu yerine getirmemektedir.
Okul çağında olmasına rağmen, sokaklarda, tarlada, fabrikada çalıştırılan, şiddetin, istismarın, zorla ve erken yaşta evliliklerin kurbanları olan milyonlarca çocuk bulunmaktadır.
Ceza yargılamasında başvurulmaması gereken çocuk tutukluğuna yönelen adalet sistemi, bugün itibarıyla 3 binden fazla tutuklu çocuğun bulunduğu gözetildiğinde mevcut haliyle çözüm üretememektedir.
Çalışma hayatında 2 milyona yakın çocuk işçi bulunmakta ve çocuk işçilerin yaklaşık yüzde 80´i kayıt dışı çalıştırılmaktadır.
2012 yılında yasalaşan 4+4+4 eğitim sistemiyle çocuk işçiliği yaşı fiilen 13 yaşa düşürülmüştür. Son yıllarda sermayenin kalifiye ve ucuz işgücü ihtiyacına bağlı olarak meslek liselerinin sayısında artış olmuştur. Eğitimde 4+4+4 öncesinde, 2011-2012 eğitim öğretim yılında Türkiye´de sadece 45 özel meslek lisesi varken, son altı yıl içinde kamu kaynaklarıyla yapılan doğrudan destek ve teşvikler sonucunda özel meslek lisesi sayısı ise 383´e çıkmıştır.
Bu okullarda okuyan öğrenciler daha öğrencilik yıllarından itibaren düşük ücretle işçi olarak çalıştırılmaktadır. ?Meslek Lisesi Memleket Meselesi? sloganıyla sermayenin resmi kurumlarla düzenlediği kampanyalar, özel meslek lisesi açacak iş adamlarına öğrenci başına 8 bin liraya varan teşvik verilmesi bütün bunlar ucuz, nitelikli çocuk işçiler yaratmak içindir.
Öte yandan okullaşma oranlarındaki yetersizlik çözülememiş bir sorun olarak ortada durmaktadır. İstatistiklere göre, ilkokul ve ortaokulda okullaşma oranlarında çok ciddi bir düşüş yaşanmıştır. 2013-2014 eğitim öğretim yılında okullaşma oranı ilkokullarda yüzde 99.57 iken, bu yıl bu oran yüzde 91.54´e düşmüştür. 2013-2014 eğitim öğretim yılında yüzde 99.61 olarak gerçekleşen kız çocuklarının okullaşma oranı ise yüzde 91.68´e gerilemiştir. Bu rakamlar, çocukların eğitim hakkından mahrum bırakıldığını ortaya koymaktadır.
Çocuk istismarı, çocuklara yönelik cinsel saldırı suçları, ?Bir kereden bir şey olmaz´ diyenlerin aksine yaygın ve sistematik olarak işlenmektedir.
Yaşanan bu insanlık dışı suçları ise; 6 yaşındaki kız çocuğuyla evlenilebileceği, babanın öz kızına şehvet duymasının günah olmadığı konusunda fetva verenlerin, karma eğitimi tahrik edici bulan ve yasaklamaya kalkanların siyasi iktidar tarafından korunup kollanmasının, Karaman örneğinde olduğu gibi ülkede yaşanan cinsel istismarların üzerinin örtülmeye çalışılmasının bir sonucu olarak görmekteyiz.
Devlet, ?çocukların her türlü ihmal ve istismardan korunarak sağlıklı gelişimini temin etmek?le sorumludur. Ülkeyi yönetenler, çocukların korunmasına ilişkin üzerine düşen sorumluluğu yerine getirmemektedir. Çocukları taciz ve tecavüze karşı korunmasız bırakılmakta, çocuklar mağdur edilirken tecavüzcüler ise özgür bırakılmaktadır.
Büyük Önderimiz Mustafa Kemal Atatürk´ün ?Vatanı korumak çocukları korumakla başlar? sözleri ışığında, tüm çocuklarımızın eğitim ve sağlık hakkından eşit koşullarda yararlandığı, her türlü istismar ve baskıdan uzak gelişimlerini sağlayabildikleri bir ülke hepimizin ortak özlemi olmalıdır.
Bu duygular ve düşüncelerle aydınlık geleceğimizin güneşi ve güvencesi çocuklarımız başta olmak üzere, tüm ulusumuzun 23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı´nı kutluyoruz. Barış ve kardeşlik içinde yaşanacak bir gelecek diliyoruz.
