Ahmet PESEN
60´lı yıllar, İhsaniye Mahallesi, Eski Stadyum Caddesi´nde oturuyoruz. İlkokula Süleyman Şeker´de başladım. Komşularımız biz çocuklara çeşitli görevler verirlerdi. Hikmet amcanın öğle yemeklerini de ben götürürdüm, çalıştığı fabrikaya. Eşi Şükriye teyze, sefertaslarını hazırlar, ?´ Haydi oğlum Ahmet, Hikmet amcanın yemeğini götürüver´´ derdi. Bende koşa koşa Kaşifacar Caddesi ile İhsaniye Sokak´ınköşesinde tüm ihtişamıyla, gümbür gümbür öten elektrik fabrikasına giderdim. Benim için burası Hikmet amcanın fabrikasıydı. Hikmet amca, oranın baş makinistiydi. Kapıdan içeriye doğru o cılız sesimi duyurmak mümkün mü? İçeride mazotla çalıştığını sonradan öğrendiğim ve doğduğum ilçeyi aydınlatan makinelerin gürültüsü taş binanın içinde adeta deprem yaratıyordu. Elektrik fabrikasıyla böylece tanışmış oldum. Hikmet amca, zaman zaman beni fabrika içinde gezdirir, makineler ile ilgili bilgiler verirdi.
O fabrika,1929 yılında inşa edilmiş, ilçenin elektrik ihtiyacını karşılamak üzere bina 13 bin, şebekesi ise 77 bin liraya yapılmıştı. Fabrika, 1957 yılındaki eklemeler ve yatırımlar ile uzun yıllar Bandırma´ya adeta hayat vermişti.
Üst kullanım hakkı belediyenin olan TEDAŞ´ait olarak bir süre depo konumunda kullanılan bu tarihi bina, kaderine terk edilerek atıl durumda 15 yıl bekledi.
Bandırma´nın eski elektrik fabrikası, 1929 yılında, 1925-1929 tarihleri arasında belediye başkanlığı görevinde bulunan Servet Bey döneminde, ilçenin elektrik gereksinimini karşılamak amacıyla kurulmuştu. 220 volt elektrik üreten fabrika, mazotla işletilmekte olup, çift devirliydi.
Geçtiğimiz yıl 1929 yılında mazotla elektrik üretip Bandırma´yı aydınlatan eski elektrik fabrikası kültür-sanat merkezine dönüştürüldü.
Hikmet amcamın fabrikası, kültür-sanat merkezi olmuştu. Atıl durumdaki bu yaşlı çınarı ayağa kaldıran, herkesi kutluyorum. Ben, yanından geçerken bile hâlâ kulaklarımda makinelerin çıkardığı sesleri duyar o günlere giderim.
