İzzet GÜNAY / CHP Bandırma İl Genel Meclisi ve Tarım Hayvancılık Komisyonu Üyesi İsmet Koçyiğit yazılı olarak yaptığı basın açıklamasında çiftçinin son durumunu değerlendirerek "12 Haziran tüm çiftçilerin ve köylülerin hesap sorma günüdür" dedi.
Koçyiğit yaptığı açıklamada; "Söylediklerimi kaç kişi okur bilemiyorum. Ben yine de inadına söyleyeceğim doğru bildiğimi, köylümüzün, çiftçimizin feryadını. Tarım, yaşamsal önem taşıyan ve bütün ülkelerce vazgeçilmez kabul edilen stratejik bir sektördür. Bu nedenle, politik mülahazalarla değerlendirilen bir alan olmamalıdır. Ülke tarımının da, ilimiz Balıkesir`deki tarımın da geldiği son durumu çiftçiler olarak doğrudan yaşayarak biliyoruz.
Çiftçinin Rahatı Yerinde
Parası pulu da var; tüm bankalar onlara kredi verme yarışına girmişler; yeni yeni traktörleri, evlerinde çamaşır makineleri, son model buzdolapları, bulaşık makineleri!!! Daha neler neler!!! Çiftçinin rahatı yerinde...Eşleri moda takibinde, gün gün gezmelerde, tarla tapa ekilip dikilmekte!!! Bir hafta on günde buğday, ayçiçeği üretilmekte ve gelsin paralar!!! Ne güzel memleket! Bütün bunlarla, tarım ve çiftçi gerçeğini anlatmak istedim.
Üretici çiftçilerin sistemli olarak çökertilip bugünlere nasıl getirildiği çok açık. 2002 yılında buğday fiyatı 45 kuruşken, 2010`a gelindiğinde de yine aynı fiyatlardadır. Oysa maliyet masrafları ise 7-8 kat artmıştır. Hatta bu fiyatlar da harman zamanı düşmekte; kış aylarında ise yüzde elli artmaktadır. Bölgemizdeki diğer tüm ürünleri de kıyaslarsak, büyük farklar yoktur. Hepsi aynı kaderi paylaşmaktadır.
Sonuç olarak zor günün dostları(!) gibi görünen bankalara gitmek zorunda kalmaktadır üretici kardeşim. O, bir isterken banka üç vermekte. Zor gün dostları(!) ya, amorti olarak bir de traktör kredisi veriyorlar üste.
Yaşamında hep bir sonraki yıla iyimser bakmaya çalışan benim "sağdıcım", aldığı bu kredi borçları için de "kazanırım, öderim" diye yine de hep olumlu bakmakta yaşama. Amma ve lakin ödeyemiyor işte. Bu kadarcık gelirle ödenmeyeceğini o da biliyor bilmesine de. Ancak yapacak bir şey de yok işte. Borç kültüründen gelmiyor ki ne bilsin, bankadan dost olmaz. Müşteri-kazanç ilişkisinin hinliğini nereden bilsin? Borcun ödeme günü gelince de alt üst oluyor. Bir sürü dost banka(!) var ya bu kez alıp bir başka krediyi öbürkü banka dostuna(!) vermekte. Bu böyle sürüp gitmekte ne yazık ki. Tabi ki kaçınılmaz sonuç da elbette oluyor iflas olmaktadır. Dededen babadan kalan tarlaları yok pahasına elinden gidiyor.
Şu ana kadar bildiğim gördüğüm çiftçi hiç yok borcu harcı olmayan. Bunların yarısı da tüm mal varlığını satsa bile dostu(!) bankaya borcunu ödeyemez. Peki suçlu kim? Üretici çiftçi midir? Hayır, asla ama asla onlar değil. Kim peki?
Üreticimiz, çiftçimiz gerçekten çalışkandır. Çalışıp üreteceği ürün bir türlü ektirilmedi. Pamuk ve domates bölgemizin en çok kazanç getiren ürünleriyken artık değil. Çiftçi sistemli bir olarak ve bilerek, istenerek sahipsiz ve ortada bırakıldı. Yeni dünya düzeni dedikleri sistemde, şu acımasız serbest piyasa ekonomisi düzeninde, serbestçe soyuldu ve soyduruldu. Devleti yönetenler böyle olmasına izin verdiler, göz yumdular. Çiftçi sayısını azaltmak için yapıldı yapılanlar. Peki azaltıldı da ne oldu? Üretim mi arttı yoksa ülkemiz mi kalkındı? Halka ucuz ürün mü sağlandı ne oldu? Elbette milyonlarca köylü çiftçi ailesi perişan oldu.
Hükümetin çiftçiye bakış acısını asla ciddiye almıyorum. İyi niyetli de bulmuyorum. Ama yine de iyimserim. Çünkü yeni tarım politikaları uygulayacak bir hükümeti başa getirmek yine de bizlerin elindedir. 12 Haziran günü bunun için bulunmaz bir fırsattır. Tüm üreticilerin çiftçilerin hesap sorma günüdür 12 haziran.
"PEYNİR EKMEK YERSEN GARİBAN OLURSUN; AMA PEYNİRİ EKMEGİN ÜZERİNE KOYAR, BİR DE KÜRDAN SAPLARSAN, SOSYETE OLURSUN " Saygılarımla....dedi.
