Kelime-i Tevhîd..
Ölmek üzere olan birisinin kelime-i şehadet getirmesi hayra alamettir.
Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurur:
“Ölülerinize (ölmek üzere olanlara) LÂ İLÂHE İLLALLAH zikrini telkin edin” (Müslim).
Ölmek üzere olan birine, Lâ ilâhe illallah zikrini telkin etmekten maksat, onun Allah’ı düşünmesini sağlayarak ruhunu teslim etmesini temin etmektir. Kalbinde bir olan Hakk’ı istemekten başka birşey kalmayınca, ölüm ile beraber dostuna kavuşması kendisi için nimetlerin en büyüğü olur.
Kalbi hâlâ dünya muhabbetine bağlı kalmış ve onun lezzetlerini yitirme endişesi taşıyorsa bununla beraber tevhîd kelimesi sadece dilin ucunda dolaşıp kalbine nüfus etmemişse, işte o zaman kişi ilâhî takdirinin tehlikesi altına girer.
Kelime-i Tevhîd’in Bazı Esrarı..
Lâ ilâhe illallâh’ın bazı sırları:
Bütün harfleri ağız içinden; dudaklar hareket etmeden okunabilir. Bunda onu (Kelime-i Tevhîd’in manasını Allâh’tan başka ilah olmadığını) ikrarın içten yani kalpten olması gerektiğine işaret vardır.
Onda hiç noktalı harf yoktur. Bu da Allâhü Teâlâ’dan başka bütün ilahlardan alakayı kesmeye işaret eder.
Kelime-i Tevhîd senenin oniki ayı gibi oniki harften meydana gelir. Bir gün yirmidört saattir. Kelime-i Tevhîd de “Muhammedün Rasûlullah” kısmıyla beraber yirmidört harften meydana gelir.
Herbir harfi günün herbir saatinde işlenen günahlara kefaret olur.
Kelime-i Tevhîd “Muhammedûn Rasûlullah” ile beraber yedi kelimedir.
Cehennemin kapıları da yedi tanedir. Herbir kelime cehennem kapılarından birini kapatır.
Bir adam elinde yedi çakıl taşıyla Arafat’ta durur ve “EY TAŞLAR! BENİM KELİME-İ ŞEHÂDET GETİRDİĞİME ŞAHİT OLUN!” der. O gece rüyasında kıyâmetin koptuğunu görür. Günahları sevaplarından fazla gelir ve ateşe atılması emredilir. O arada çakıl taşları onun için duvar örerek Cehennem kapısını kapatırlar. Bütün zebaniler bir araya gelerek uğraşırlar, fakat taşı kaldıramazlar. Bunun üzerine zebaniler adamı da alarak arşın altına giderler ve taşlar da adamın peşinden giderek ona şefaat edince adamın CENNET’E konulması emredilir.
Taşlar adamdan önce Cennetin kapısına varırlar ve herbiri “EY ALLÂH’IN KULU! BENİM YANIMDAN GİR.” diye neredeyse yalvarır.
Resûlullah Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
“YERYÜZÜNDE; LÂ İLÂHE İLLALLÂHÛ VALLÂHÛ EKBER VELÂ HAVLE VELÂ KUVVETE İLLÂ BİLLÂHİ’L-ALİYYİ’L AZÎM SÖZÜNÜ SÖYLEYİP -DENİZ KÖPÜĞÜ KADAR OLSA- GÜNAHLARI BAĞIŞLANMAYAN KİMSE YOKTUR.”
Kelime-i Tevhîd..
Tevhîd, birleme, birleştirme, bir olduğunu kabul etme ve birliğe ve birliğine inanma demektir. Dini terim olarak; Allah’tan başka tanrı olmadığına inanmak, ve O’ndan başka Rab ve Ma’bud tanımamaktır. İşte “ALLAH’TAN BAŞKA İLÂH YOKTUR MUHAMMED O’NUN RASÛLÜDÜR.” anlamına gelen “LÂ İLÂHE İLLALLAH MUHAMMEDUN RASÛLÜLLAH“ sözüne “KELİME-İ TEVHÎD” denir.
Bütün peygamberlerin ilk daveti ve semâvi dinlerin ortak temel inanç esası ve hedefi tevhîddir.
Cenab-ı Hak: “SENDEN ÖNCE HİÇBİR RESUL GÖNDERMEDİK Kİ ONA: “BENDEN BAŞKA İLÂH YOKTUR; ŞU HALDE BANA KULLUK EDİN.” diye vahy etmiş olmayalım.” (21. ENBİYÂ SÛRESİ, ÂYET: 25.) buyurmaktadır.
Bu temele dayanmayan inançların ve ibadetlerin tümü batıldır. O’ndan başka dostlar edinip bunları ulûhiyyet derecesine çıkarmak, Tevhîd inancıyla asla bağdaşmaz. “ALLAH’TAN BAŞKA İLAH YOKTUR.” demek Tevhîd için yeterli değildir.
Cenab-ı Allah:
“Allah’ı bırakıb bilginlerini ve rahiplerini ve Meryem oğlu Mesih’i rabler edindiler. Halbuki onlara; yalnız bir ilâha tapmaları emredilmişti. O’ndan başka hiçbir ilâh yoktur, (Allah) onların ortak koştukları şeylerden uzaktır.” (9. Tevbe Sûresi, Âyet: 31) ve “O, sizin Rabbiniz olan Allah’tır. O’ndan başka ilâh yoktur.” (6. En’âm Sûresi, Âyet: 102) buyurarak kullarını uyarmıştır.
Kelime-i Tevhîd bizi Cennet’e götürür..
“Lâ ilâhe illa’llah” deyip sonra bu ikrar ve iman üzerine vefat eden herkes (bazı günahları da olsa) mutlaka CENNETE girecektir… (Tecrid-i Sarih, c. 12, s. 101, Hadis No: 1945).