Dimdik Müslümanca Bir Duruş!
Hz. Ömer (radiyallahuanhu) döneminde Şam taraflarında TÂÛNU AMVÂS adıyla meşhur olan bir salgın zuhûr etmişti. Birçok beldeye yayılan bu salgın başta Suriye orduları başkumandanı Ebû Ubeyde Bin Cerrâh olmak üzere birçok insanın ölümüne/şehâdetine neden olmuştur. Şam’a gitmek üzere yola çıkmış olan Hz. Ömer (r.a), salgının artık iyice tehlikeli bir hâl aldığını öğrenince etrafında bulunan ashâbından önce muhâcirler sonra, ensâr ile istişâre eder. Nihayetinde, beldeye girmeden geri dönme kararı alır.
Kendisine, ‘ALLAH’IN KADERİNDEN Mİ KAÇIYORSUN?’ diye soran Ebû Ubeyde’ye, “KEŞKE BUNU SENDEN BAŞKASI SÖYLESEYDİ EY EBÛ UBEYDE!
EVET, ALLAH’IN KADERİNDEN YİNE ALLAH’IN KADERİNE KAÇIYORUZ. Ne dersin, senin develerin olsa da iki tarafı olan bir vadiye inseler, bir taraf verimli diğer taraf çorak olsa, verimli yerde otlatsan Allah’ın kaderiyle otlatmış, çorak yerde otlatsan yine ALLAH’IN KADERİYLE OTLATMIŞ OLMAZ MIYDIN?” diye cevap vermiştir.
Tam bu sırada birtakım işlerini halledip gelen Abdurrahman bin Avf, meseleden haberdâr olunca “Bu HUSUSTA BENDE BİLGİ VAR” deyip Rasûlullah Efendimiz’in (s.a.v.) şu hadis-i şerîfini nakletmiştir: “BİR YERDE TAUN (VEBÂ ) OLDUĞUNU İŞİTTİĞİNİZDE ORAYA GİRMEYİNİZ! BİR YERDE VEBÂ ORTAYA ÇIKAR, SİZ DE ORADA BULUNURSANIZ, HASTALIKTAN KAÇARAK ORADAN DIŞARI ÇIKMAYINIZ.”
Bunun üzerine Halife Hz. Ömer (r.a) Allah’a hamd etmiştir.
Rasûlullah Efendimiz (aleyhissâlatu vesselâm)’ın bu sözleri bizler için yıkılmaz bir temel/prensip ve bir hayat düstûrudur. Aynı zamanda, kıyâmet kopana kadar zaman zaman bu gibi salgınların (Corena Virüs/Covid-19) gibi olacağının da bir habercisi olup nasıl davranmamız gerektiğini bize güzelce öğretmektedir.
Bizler inançlı insanlarız. İnançlı Müslümanlarız. Kader inancı olan insanlarız. Kaderin hayrı da, şerri de Allah’tan geldiğine iman etmiş insanlarız. Bir salgın zuhûr ettiğinde elbette imanımız gereği tedbirli davranmamız gerekir ancak bundan dolayı da evlerimizin köşesine saklanmayız.
Müslüman, “… Kendi ellerinizle kendinizi tehlikeye atmayın. İyilik edin, şüphesiz Allah iyilik edenleri sever” ayet-i kerîmesi gereğince ne tamamen evine kapanır ne de gözü kapalı tehlikenin üstüne gider. Binâenaleyh, herhangi bir beldede bir salgının zuhûr ettiğini öğrenen MÜSLÜMAN O BELDEYE GİTMEZ. EĞER O BELDEDE BULUNUYORSA DA ORADAN KAÇAR GİBİ ÇIKMAZ. Bunun dışında, Allah’ın toprağında dua ve zikirleri kendine zırh edinerek dilediği gibi seyreder.
Yeryüzü felâketleri ve salgınlar, Allah’ın irâde ve hikmetine binâen insanlara birer ibret olması için gerçekleşir. Müslüman, bu felaketler karşısında her zaman MÜSLÜMANCA BİR DURUŞ SERGİLEMELİDİR. Ne tamamen yok sayar ne de hayat akışını bu felaketlere bağlar. Panik, âni kararlar, tedbirsizlik, gereksiz ve temelsiz korku gibi davranışlardan uzak gerekli tedbirleri aldıktan sonra Allah’a tam bir tevekkül içinde hareket ederek Kur’ân-ı Kerîm ve Sünnet-i Seniyye’de zikredilen duaları kendine zırh ederek yoluna devam eder.
Bu kıymetli zırhlardan birkaç tanesini sizlere hediye edeyim: “NEREDE OLURSANIZ OLUN ÖLÜM SİZİ YAKALAR, SAĞLAM VE SARP KALELERDE OLSANIZ BİLE!” İlâhi mesajını bir lahza zihnimizden çıkarmayalım ve Rasûlullah Efendimiz (aleyhissâlatu vesselâm)’ın da buyurdukları gibi “ALLAH’IM BEDENİMİ ÂFİYETLİ KIL/SAĞLIK VER” diye dua edelim.
Büyük müfessir Ebu’l-Berekât en-Nesefî’nin sözünü de buraya bırakmış olalım;
“KİM BİR BELAYI KORKU VE UMUTSUZLUKLA KARŞILARSA ALLAH KORKUYU (KORKTUĞU ŞEYİ) O İNSANA VEKİL KILAR. KİM BİR BELAYI SABIRLA KARŞILARSA O BELADAN KURTULMASINA ALLAH KEFÎL OLUR.”
Allah’ın selâmı hepimizin üzerine olsun…
