Tatil ve Turizm'in cazibe merkezi Erdek'te 50 li, 69 lı yıllarını yaşayan günümüzün ihtiyar delikanlıları 50-60 yıl öncesinin Erdek'ini mumla arıyor.
Lüx otelleri olmayan ancak ülkenin sanatçısı, siyasetçisi, bürokratı ve iş insanlarının önemli isimleri tatillerini veya balaylarını geçirmek için geldikleri Erdek'te anılarına not düştükleri unutulmaz anlar hala düşleniyor.
Liman önüne park eden otobüslerden inen tatilcilerin bir bölümü limanda bekleyen motorlara geçerek Ocaklar, Narlı, İlhanlar, Paşalimanı, Avşa ve Marmara'ya dağılırken Erdek'te kalmak isteyenler kendilerini bekleyen faytonlarla kalmak istedikleri pansiyonlara ulaşıyordu.
Erdek'liler zeytin bahçelerine kurdukları bağ evlerinde hem hayvanlarını bakıyor, hem de tarım ve hayvancılıklarına ek gelir olarak pansiyonculuklarını yapıyorlardı.
Bu nostaljik anılar bir çok resmi kurumun veya kurumsal yapı içinde oluşturulan konut kooperatifleri ile yılın en az 3 ayını Erdek'te geçirmenin keyfini yaşıyordu.
Neredeeennn, Nereyyeeee!….
Devran döndü iş, sanat, siyaset dünyası Erdek'ten uzaklaştı…. Kamu kurumları kamplarını bir bir kapattı.. Yolcu arabaları iskele önünden oto Gar'a taşındı, kara yolu ile Erdek'e ulaşan tatilci Oto Gar'dan iskeleye ulaşamaz oldu…
Erdek'teki diğer otel, motel ve pansiyonlarda tatillerini geçirecek olan ise yoğun şehir içi trafiğinden varmak istedikleri yere uluşmak mümkün olmadığı için bu parkurları ellerindeki valizleri sürükleyerek taşımak zorunda bırakıldılar.
20yy son çeyreğinde duruma hakim olan Ocaklar bir biri ardına yaşama kattığı Havuzlu tatil konsepti ile Erdek'i geride bıraktı. Osman Mırız gibi Erdek sevdalısı bir yatırımcı dünya standartlarını yakalayan bir anlayışla milyarlar harcayıp hayata geçirdiği tesis atıl hale getirildi.
2-3 cesaretli yatırımcı Erdek turizmini öteye taşıyacak işletmelerini hayata geçirirken yerel yönetimde gördükleri kötek, köstek değil adeta ayaklara vurulan pranga oldu.
Erdek'te yaşanabilir bir gelecek adına su ‘yun önemini göz ardı etmeyen 90 lı yılların şehr-i emini Hamit Nural tüm olumsuzluklara rağmen dağın öteki yakasındaki Eğridere kaynaklarını Erdek’e taşıyan projesini hayata geçirirken, bugün o koltukta oturanların derya yı, debiyi kente taşıyan sistemi işletmekten aciz…
Yıllar sonra nostalji özlemini gidermek için Erdek'e gelenler yürünecek kaldırım, oturacak bank olmayan kentin tozlu-kirli sokaklarını aşıp Cumhuriyet alanı ile Zeytinli ada arasına sıkışan çay bahçeleri ile yetinmek durumunda kalıyor.
Hele ki, bir döneme damgasını vuran Belediyecilik anlayışını kent belediyesinin duvarlarına taşıyan özgürlük dizayn-ı önünde resim çektirenler, bugün alanda uçuşan güvercinleri yemlerken o eşsiz manzaraya bakmaya utanıyor.
Neredeennn, Nereyeee!…
Belediye eli ile işletme olanağı tanınmayan ve yıllardır sahillerin en güzel yerlerinde atıl olarak görsel kirlilik oluşturan işletmelere yönelik yazı dizimiz devam edecek.
