Gerçek bir hayvan severin bu kadar yalnız ve desteksiz bırakılması yürekleri sızlatıyor.
Haluk Kenanoğlu, 2020 yılının ilk ayında, Bandırma-Erdek karayolunun yanında, Edincik’in “Kemer Önü Evleri” yakınında, 3,5 dönüm, viranelik, bataklık bir alanı kiralayarak, kendi deyimiyle “incitilmiş, utandırılmış garipler” dediği hayvanlar için bir barınak oluşturma kararı verdiğinde, bu kadar desteksiz ve yalnız bırakılacağını hiç düşünmemişti, elbette ki.
“Unutulmuşlar Kasabası” ismini verip, “bebeklerim” dediği 100’ü aşkın hayvanın yer aldığı barınak için varını-yoğunu harcadığını, maddi-manevi tükenme noktasına sürüklendiğini vurgulayan Haluk Kenanoğlu, Bandırma’nın, özellikle de iş adamlarının, bu barınağa duyarsız kalmasına adeta isyan ederek, şöyle sesleniyor:
“Bu barınakta, unutulduklarını düşündüğüm, incitilmiş, utandırılmış, şiddet görmüş garipleri koruma altına almayı amaçlamıştım. Ancak inanın, bu kadar sahipsiz bırakılacağımı hiç ama hiç düşünmemiştim. Planladığım bütçenin çok dışına çıktım. Neredeyse maddi-manevi çöktüm. Hasta hayvanlarım, yani bebeklerim için kliniklere yüklü miktarlarda borca girdim. Küçük bir köpek yavrusunun bile parvo(kanlı ishal) hastalığından ölmemesi için çırpınıyorum.”
ÇUVALIN İÇİNDE KÖPEK ATIYORLAR
Yalnız “Unutulmuşlar Kasabası”nda değil, çevredeki birçok aç ve sahipsiz hayvanı doyurmak için de para harcayan Kenanoğlu, “Bölgemizdeki sazlıklarda çok güç koşullarda yaşamaya çalışan 43 köpeğe de babalık yapmaya çalışıyorum. Her gün o köpeklere bir çuval, barınağıma ise iki çuval olmak üzere üç çuval kuru yem almak zorundayım. Yemin çuvalı 300 lira. Bu garipler, her gün bana, boyunlarını bükerek yem diye bakıyorlar. Sık sık, çuvallara koydukları köpekleri, tel örgülerin üzerinden barınağa atarak benim vicdanıma bırakan vicdansızlar da var” diye konuşuyor.
HER HAYVANIN BİR HİKÂYESİ VAR
Kenanoğlu, “Unutulmuşlar Kasabası”nda halen köpek, at, yaban kazı, bebek ördek, tavuk, civciv, güvercin, kaplumbağa gibi hayvanların barındığını belirterek, şunları aktarıyor:
“Bu hayvanların hepsinin ayrı bir hikâyesi var. Çoğu işkence görmüş, itilip kakılmış, incitilmiş garipler! İşte şu gördüğünüz atı, Balıkesir’den getirdim. 10 yıl taş ocağında çalıştırıldıktan sonra gücü kalmayınca terk edilmiş. Buraya geldiğinde bacaklarında keser ve çivilerle yapılmış delikler vardı. Kaburgaları hasarlıydı. Burada, belki de hayatında gördüğü tek sevgiyle tanıştı. Bana çok düşkün. Öylesine incinmiş ki, yine terk edilme korkusu yaşıyor ve beni gördüğünde rahatlıyor. İşte şu yaban kazı, buraya uçarak geldi. Bana güvendi. Mutlu olması için ona bir eş bile aldım.”
ALLAH’IN DÜRÜST KULLARI
Hayvanları, “Allah’ın dürüst kulları” diye nitelendiren Kenanoğlu, şöyle anlatıyor:
“İnsanlar, yalan söylerler ama hayvanlar asla. Hayvanlar, insanlara göre çok daha vefalıdırlar. Bu garipler mutlu olsun diye her şeyimi feda ettim. İşte onlar için yazın serin bir mekan olması amacıyla konteyner ev bile yaptım. Ama özellikle belirtmek isterim ki, özellikle Bandırmalı zenginler bence çok ayıp ediyorlar. Bandırma’dan, Erdek’e içki içmeye geçerken bile ‘Bu barınakta, bu adam ne yapıyor?’ diye merak bile etmiyor ve içeri girmiyorlar. Bu garipler, bu bebeler için bir çuval yem bile göndermeyi düşünmüyorlar. Bu da benim çok ağrıma gidiyor, çok üzülüyorum. Burada, bebeklerimle çürüyüp gitsem, mutlu mu olacaklar? İşte önümüzde Kurban Bayramı var. Kurban kesmeyerek, onun parasını bu hayvanlara gıda için ayırsalar olmaz mı?”
1980 yılında Trabzon’da doğup, 5 yıldır Bandırma’da yaşayan Kenanoğlu, “Bandırma’da içkili bir lokanta işletmiştim. Son derece dürüst çalıştığımı herkes bilir. O dönemde, Bandırma’dan çok iyi dostlarım mekanıma gelirlerdi. Şimdi hepsi beni unuttu. Bu garip hayvanlara en küçük bir desteği bile vermiyorlar. Buraya gelip, bir ‘merhaba’yı bile çok görüyorlar. Ne yapayım? Burasını kapatıp, bu garipleri sokağa mı atayım?” diye konuşuyor.
BU MAZLUMLAR ASLINDA ZENGİNLERİN
Bu mazlum hayvanlara aslında zenginlerin sahip çıkması gerektiğinin altını çizen Haluk Kenanoğlu, şu değerlendirmede bulunuyor:
“Burayı kiraladıktan sonra bu incitilmiş, şiddet görmüş bebelerim için mekân yaparken, gerçekten bütçemin çok üstüne çıktım. Burayı inşa ederken, neredeyse 10 yıllık mama parasını harcadım. Türkiye’de bu işi hiç istismar etmeden, dürüstçe yapmaya çalışan birkaç kişiden biriyim. Birçok kişinin yaptığı gibi bu işi iğrenç bir şekilde asla paraya çevirme gibi bir düşüncem yok. Kimseden parasal bir yardım beklentim yok. Ancak Bandırma’nın, hayvan severlerin de bu gariplere hiç olmazsa mama desteği sağlaması gerekmez mi? Çünkü inanın, burada yaşayan 100’ün üzerindeki garibin maliyeti, insanlardan çok fazla. Aslında insanlar, buraya gururla gelmeliler.”ÖNDER BALIKÇI