1 Mayıs: Emek Kutlaması mı, Yok sayma Ritüeli mi?
1 Mayıs: Emekçinin Adı Yok mu?
Her yıl 1 Mayıs'ta coşkuyla kutlanan İşçi Bayramı, bir kez daha asgari ücretli emekçilerin yok sayılışına sahne oluyor.
Devlet memurları tatil yaparken, asgari ücretle çalışanlar ekmek parası için ter döküyor.
Bu durum, emek ve adalet kavramlarına tokat gibi çarpıyor.
Peki, devlete göre işçi kim? Cevap: Memur.
Memur kime diyor? üst düzey bürokratlara.
Peki ya asgari ücretle çalışanlar?
Onların ne bir ismi var ne bir statüsü. Devlet nezdinde adeta görünmezler.
Peki bu kutlanan bayramın işçiyle ne alakası var?
Bu utanç verici durum her 1 Mayıs'ta daha da çirkinleşiyor. Memurlar tatil yaparken, asgari ücretliler çalışmaya devam ediyor.
İşçi haklarını savunduklarını iddia eden sendikalar ve sivil toplum kuruluşları ne yapıyor peki?
Eğer samimi iseler, önce asgari ücretle çalışanların Devlet literatüründe bir isme sahip olmasını sağlasınlar.
Sonra o ismi savunsunlar.
sonra Kutlama yapsınlar.
Yıllardır bu sorunu dile getiriyorum: "İşçiyi kandırmayın, samimiyseniz önce o işçinin bir adını koyalım!" Devlet literatüründe işçinin ismi yok.
Ne kutluyoruz biz bu 1 Mayıs'lar da? Kimi kandırıyoruz?
Bu bir isim meselesi değil elbet. Bu, asgari ücretli emekçilerin yok sayılmasına, görmezden gelinmesine son verme meselesi.
Onlar da bu ülkenin emekçileri, bu ülkenin taşı. Emekleri ve katkıları görmezden gelinemez.
1 Mayıs sadece memurların değil, tüm emekçilerin kutlama günü olmalı. Asgari ücretle çalışanlar da bu kutlamanın bir parçası olmalı.
Devlet ve sendikalar, bu görünmezliği ortadan kaldırmak için acil adımlar atmalı.
Unutmayalım ki emek kutsaldır ve her emekçinin saygı görmeyi hak ettiği unutulmamalıdır.
1 Mayıs'ı sadece bir tatil günü olarak değil, emekçilerin haklarını ve görünürlüğünü savunma günü olarak da ele almalıyız.
Artık yeter! Asgari ücretli emekçilerin görünmezliği sona ermeli. Onlara bir isim vermeli ve haklarını savunmalıyız.
1 Mayıs bu mücadelede bir başlangıç noktası olsun!
Eğitimci Yazar
Soner Atabek
