Nereye gidersem gideyim,
Sorular beni takip ediyor.
Cevaplar hep çok geride…
X X X
1960 kuşağı…
1978 kuşağı…
1980 kuşağı…
1990 kuşağı…
Binlerce genç acı çekti, öldü.
Bu nasıl bir ülke ki, 10-15 yılda bir çocuklarını, gençlerini yok ediyor.
Bu nasıl bir bitmeyen faşizm…
X X X
Yediler, içtiler, yüzyıllar boyu…
Kendilerine ait kapitaliat-emperyaliat bir dünya kurdular.
Ama görevlerinin ve yaşamlarının sonuna geldiler.
Artık yok olup gitmeliler.
Düzenleri ile birlikte.
YENİ BİR DÜNYA’nın YENİ BİR DÜZENİN sancılarıdır,
Acısıdır bu yaşananlar.
Hayatın yasası budur: ESKİYEN YOK OLUP GİDER.
X X X
Bir organizmanın, bir var oluşun gücünün artması,
Zirveye çıkması, ulaşması kaçınılmaz, olması gerekendir.
Ama bu aşama, onun sonunun geldiğinin işaretidir.
Zirve değişimin en sonu, aynı zamanda yeni bir doğumun
İlk adımıdır.
X X X
Biz mi?
Yaşarsak nefesimizle kelebek gibi çiçek tozlarını taşırız.
Ölürsek topraktan çıkar, zeytinin çekirdeği oluruz.
Barış Terkoğlu.
X X X
Kimse bana bir şey vermedi.
Ben aldım bana ait olanı.
X X X
Borges: ’’Ben geçmişin müridiyim.’’ diyor.
Geçmişte kalmış garibim.
Bense geleceğin müridi olmaya çalışıyorum.
