Hayaller ve umutlar…
Pazar günü 17 Eylül stadyumunda oynanan Bandırmaspor Ankara Keçiörengücü maçına; umut, heves ve sevinç içinde gidenler, evlerine hüzünle döndüler.
Çocuklar maç sonrası babalarının Bandırmaspor Stor’dan aldıkları formalarına gözyaşlarını silerek, hayal kırıklıkları ile evlerinin yolunu tuttular.
Gönül verdikleri takımlarını sahada tanıyamadılar! Böyle mi olmalıydı? Siz; size gönül vermiş çocukların hayallerini yıktınız!
Stad istiyoruz diyorsunuz, Eyvallah! Ama hava güzel. Zemin mükemmel. Taraftar tribünleri doldurmuş. Şartlar her iki takıma eşit. Hem de evinde oynuyorsun. Ama saha avantajını kullanamıyorsunuz. Stattan önce size “ruh” lazım.
Özellikle ilk yarı neden kötü bir futbol oynadığınızı taraftara ve ağlattığınız çocuklara nasıl açıklayacaksınız?
Acemice, güçsüz, kurgusuz ve isteksiz oyununuzu bu çocuklara nasıl anlatacaksınız?
Maaşlarınız eksik mi yatırıldı?
Yoksa primleriniz yarım yarım mı ödendi?
Sizde yarım yarım sahada, oynadınız?
Evinizde değil de, sanki deplasmanda oynuyormuşçasına isteksiz, organizasyonsuz ve kurgusuz bir oyun oynadınız!
Siz profesyonel değil misiniz?
Neden böyle oldu?
Taraftar; kombine, forma, atkı, şapka alarak size destek olurken. Siz daha iki üç hafta önce hep birlikte “şampiyonluk şarkıları söylerken” bu gün ne oldu da, bu şarkıları da bize unutturdunuz?
Ha birde bugün, futbol oynamayı da unuttunuz biliyor musunuz?
Stada ilk defa maç seyretmeye gelenler ev sahibi ekibinin kırmızı formalı, deplasman ekibinin ise gri-siyah formalı takım olacağını sanmaları kaçınılmazdı.
Çünkü; Bandırmaspor bu gün seyirci desteğine rağmen deplasmanda oynayan takım görüntüsü verdi.
Özellikle yabancı futbolcular eskisi, yenisi tam bir fiyasko!
Sezon başı yetersiz görülüp kadro dışı bırakılan ve daha sonra affedilen Mulumba, oynamamasına rağmen maç önü 100.maçını oynaması nedeniyle ödüllendirilirken, aslında yabancı futbolcular içinde en iyisi kendisidir.
Diğerleri mi? Hepsi çöp!
Gelelim maça: Geçen sezon ve bu sezonda yazdım.
Bandırmaspor’un kreatif her yönüyle iyi bir on numaraya ihtiyacı var!
Kanatlarda Dıeumerci Ndongola (17) ve Billal Messaoudı (45) ise etkisiz, zayıf ve çok ağırlar.
Defans ise evlere şenlikti! Acemice hatalar yaptılar.
Santrforun Paixao’ya kanatlardan top getirilemeyince ceza sahasına top indirilemeyince, sahada gezindi durdu. N’apacak 41. yaşında kendi mi getirecek ? Zaten yaş itibarı ile yöneticilerden büyük!
Ankara Keçiörengücü’nün özellikle yabancıları çok iyiydi. Onlar nasıl buluyorlar? Biz bulamıyoruz? Onların yabancıları ile bizimkiler arasında dağlar kadar fark var?
Böyle giderse; kalitesiz oyun, koşmayan takım, mücadeleden uzak futbolcular varken, şampiyonluk şarkıları yerine “ağıtlar” söylenecektir.
Bandırmaspor uzun zamandır kayıp!
Aranıyor!
Gören, duyan ve bilen varsa: üzerinde bordo beyaz forması, altında beyaz şortu olan takımı bizlere haber versin.
Bir de şu var. Bandırmaspor’un forması ve renkleri “BORDO BEYAZ.”
Hadi deplasmanda giy gri siyah karışık formanı. Evinde neden giymezsin Bordo Beyaz formanı?
Neden?
Zaten sahada Bandırmaspor’u tanıyamıyoruz. Hiç olmazsa evinde izleyen“BORDO BEYAZ” formasından tanır!.
Kayıp aranıyor!
Can EMRE