Ben kralım.
Ne borcum var, ne alacağım.
Ne evim var, ne barkım.
Bir karış toprağım, bir dikili ağacım yok.
Tapu nedir, bilmiyorum.
Var diyeceğim yüzlerce kitabım, yüzlerce kesilmiş, biriktirilmiş yazılar/notlar,
Gazetelerde yayınlanan yazılarım….
Hepsi bu.
X X X
Ben kralım.
İstediğim yere gider, istediğim yerde içer, istediğim yerde güler, istediğim yerde
Basarım küfrü…
İstediğim kitabı alır, okurum, istediğim yazıyı yazarım.
Sansür mansür tanımam.
Elimde, dilimde, beynimde kelepçe taşımam.
‘’Özgürlük benim karakterimdir.’’ demiş ya M. Kemal.
Bu sözü alır, düstur edinirim.
X X X
Ben kralım.
Kölesi kulu olmayan bir kral.
Kimsenin köleliğini, kulluğunu da istemem, tanımam.
Hiçbir şeyin kutsallığını, tutsaklığını, kör inançlığını da tanımam.
Ne bir ideolojinin, ne bir düşüncenin, ne bir inancın, ne bir ırksal bağlılığın, ne de
Bir insanın…..Bilirim ki, böyle bir bağlılık ve böyle bir tutsaklık, insanı var olan düzene
Ve bir insana kul yapar.
Ben kralım, kimsenin kulu, kölesi olmam.
Ben eşitler arası eşitliği savunurum.
Biliriz ki, özgürlük ve adalet ancak eşitler arasında olur.
Eşitsizlikler arasında hiçbir zaman eşitlik olmaz.
Dünyanın ve toplumların bitmeyen kaosu, çatışması da, umutsuzluk ve mutsuzluk da
Buradadır.
Eşitsizliklerin diyalektiği….
X X X
Ben kralım.
Değişmek ve değiştirmek benim elindedir.
Dünyamı her gün değiştiririm.
Bilirim ki her gün hayatımın bir başka günüdür.
Ben yarın aynı ben değilim.
Aynı ünü yaşamaya kalkan, o günün ölüsüdür.
Değişmeyen, değişime direnenin canı cehenneme!
X X X
Ben kralım.
Kendimin kralı.
Siz de kral olun, kendinizin kralı.
Bakın o zaman, kralların dünyasında yaşam ne kadar güzel,
Ne kadar muhteşem olacak…