(DEVAM) Beni kovma yüreğinden. On dakika sonra, kalkmam lazım evden beklerler diyor. Kim bekliyor seni evde diyorum. Annem diyor. Ben altı haftadır senin buraya gelmeni bekliyorum, varsın beklesin annen diyorum. Dedim ya, nöbetçi eczane mübarek. İlacımı verdi ya, yeter der gibi bakıyor. Dün geceden beri heyecandan uyuyamadığım yorgun gözlerime. Ruhumun derinliklerinden gelen acıyı hissettiriyor kör olasıca. Sonra kalkıyor, kolay gelsin değip bana acır bir halde her zaman ki gibi kısrağın yelesini savurduğu uzun saçlarını arkasına atıp gidiyor. Sende haklısın sarım, güzel gözlüm. Bu dertle ancak bana kolay gelsin. Karşı caddeye geçene kadar, bakıyorum arkasından. Sokağın içine girmeden duraksıyor. Başını çevirip, bana doğru bakıyor. Sonra gözümden kayboluyor. Gözümden kayboldun ama gönlümde kaybolmadın bir türlü…
Cebimden çıkarttığım birkaç lira bozuk parayı yarım içtiği kahve fincanının yanına bırakıp, bende yürümeye başlıyorum. Yüreğimde koptu kopacak fırtına. Gözlerim doluyor, akmasın diye derin, derin nefes alıyorum. Biraz yürüdükten sonra, kör bir adam elinde teli eksik bir saz çalıyor. Yanında on yaşlarında bir kız çocuğu. Bir ayağı kırık altına kaldırım taşı ile destek vermiş demir sehpanın üzerinde kağıt mendiller satıyor. Saçlarını ikiye ayırıp, telaşla örülmüş bir halde görünüyor. Ayağında yıpranmaktan rengi solmuş naylon bir terlik. Küçük kızın gözlerinin feri gitmiş, kanı çekilmiş gibi gelip geçenlere bakıyor. Belli ki, çok bitkin durumda sesi bir çıkmıyor. Ancak biri geçince, elindeki mendilleri uzatmakla yetiniyor. Kızın yüzündeki ifade, mani olmaya çalıştığım gözyaşlarımı getiriyor. Ve adam aşağıdaki türküyü söylüyor…
Ah sarım, ah gamze yanaklım, ah su yeşili gözlüm yine gelip, vurdun anlımın ortasından. Düşmanlarım şehrime gelmeye bile korktukları bu yiğit yaşımda, tek bakışınla yine vurdun anlımın ortasından…
Ve bir türlü davet etmedin o taştan yüreğinin içine...
Hep beni kovdun yüreğinden. Saz çalan adamın üç dört adım ötesindeki kaldırıma oturup, söylediği türküyü dinliyor ve bir yandan da çaresizliğime ağlıyorum… (son)
Evlerine vara gele usandım yar, yar usandım
Elkızını ben kendime yar sandım yar, yar sandım
Yüreğime hançerde vurdu, gül sandım yar, yar gül sandım
Yüreğime hançerde soktu, gül sandım yar, yar gül sandım…
