Benim annem
Benim babam
RECAİ ÇEVİK
Okuma yazması yoktu
Babamın
Bir kocaman sevgisi vardı
Bir de türküleri…
Severdi
Çocuklarını
Ağaçları
Suyu, toprağı
Bir de
Bir güzel ıslık çalardı
Dilinde
Bir Makedon türküsü…
X X X
Annem de
Okuma yazma
Bilmezdi
Sevmesini bilirdi sessizce
Çocuklarını
Keçisini
İneklerini
Süt sağar
Süt pişirirdi
Sabahın köründe
Kalkmazdı
Ocak başından
Başında
Beyaz tülbendi
Mırıldanırdı bir türkü
Çocukluğundan
Makedonya’dan
X X X
Güzel insanlardı
Annemle babam
