İKİ SEVDA ARASINDA KARASEVDA
X X X
İki elim vardı:
Birini sana bıraktım
Ötekini yılların yalan aynasına…
X X X
İki sözüm vardı:
İlkini sana sakladım
İkincisini mazimdeki hatırana…
X X X
KALBİM:
Kalbinde misafir kalsın bu gece…
X X X
Kanat takıp kartal olan, ay kırığı
Nicedir uçmaklığın-sevdalara
O karasevda ise sevdalığın?
X X X
Ne zaman çözeceksin düğümünü
Hüznün?
X X X
Herkes kendi serüvenini yaşar.
Sevginin, aşkın, öfkenin, acının, umudun beslediği bir serüvendir bu.
Bu serüvende yenilgi de vardır.
Zafer de.
Tökezlemek de vardır, düşüp de, kalkıp dikilip, yürümek e var…
X X X
Önce söz vardı…
Yazının kağıda düşmesinden milyonlarca yıl önce…
Sonra yazı düştü insanın tarihine…
Dilden dile, kağıttan kağıda, taşındı durdu insanın düşüncesi…
Düşünceyi besledi insan, düşünce de insanı…
Yazıyla günahlar işlendi, günahları yazı temizledi.
VE YAZI BENİM DİNİM OLDU.
X X X
Kalbim, yazıya kul et beni…