Mesleki Yazılar – I
DEVAM-- İkinci kaptanın aklına limanda aldığı üç kafadar gelmiş. Tayfalara haber salmış, bulun bana bu üç kafadarı diye. Birkaç gün üç kafadarı aramışlar. Zor bela geminin en saklı köşelerinde bulunmuşlar kendilerini. Hemen ikinci kaptanın huzuruna çıkartılmışlar. İkinci kaptan üç kafadarı bağırıp azarladıktan sonra, birinci kaptanın öldüğünü gemiyi devraldığını ancak büyük bir kaos hali olduğunu, geminin rotasından çıktığından bahsetmiş…
Dönüp üç kafadara sorular sormuş. Söyleyin şimdi bu durumdan nasıl çıkacağız. Gemi rotasını kaybetti, ilk kara kaç mil ötededir. Bakıp bana söyleyin demiş.
Üç kafadardan en büyük olanı başlamış konuşmaya. Tabi kaptanım demiş, hep birlikte güverteye çıkıp, orada durum değerlendirmesi yapalım demiş. Hep birlikte güverteye inmişler…
İkinci kaptan, buradan bakınca acaba kara kaç mil ötede diye sorusunu çok iyi görene yöneltmiş. Çok iyi gören büyük kafadar bakmış, bakmış. Sonra kaptanım yüz otuz mil ileride kara parçası görünüyor demiş.
Bunu duyan ikinci kaptan kulaklarına inanamamış. Dönüp ikinci adama sorusunu yöneltmiş. Peki çok iyi duyan, sen bir şeyler duyuyor musun demiş?
Çok iyi duyduğunu söyleyen ikinci kafadar ise; Duymaz mıyım efendim tabi ki duyuyorum. Şuan yüz otuz mil ötedeki kara parçasının burnundaki, deniz feneri bekçisinin ayak seslerini bile duyuyorum şimdiden tak, tak, tak. Demiş.
İkinci kaptan kendisinden dalga geçildiğini anlatsa da, çaresiz şekilde dönüp canı sıkılan üçüncü kafadara sorusunu yöneltmiş.
Bak arkadaşların bunca şeyleri görüp, duyup söylüyorlar. Söyle bakalım sen ne diyorsun bu sözlere? Üçüncü canı sıkılan kafadarda durmuş, durmuş; İşte kaptanım benim bu insanlara canım sıkılıyor. Bunların yaptıklarına canım sıkıldığından, benim canımın sıkıntısı hiçbir zaman geçmiyor demiş…
Çok görenlerin, çok duyanların dünyasında kalmışsak, canımızın sıkıntısı hiçbir zaman bitmez ve hiçbir zaman geçmez…
Şimdi kararı siz vereceksiniz.
Çok iyi duyanlardan mısınız?
Çok iyi görenlerden misiniz?
Yoksa canı sıkılanlardan mısınız?(SON)
