Adam, küçük oğlunu Hazreti İsa’nın temsili resmi önünde dua ederken gördü.
Kulak verdi.
“Tanrım” dedi çocuk, “Babama, büyükbabama uzun ömür ver, güle güle anneanne!”
Adam, bu duaya bir anlam veremedi.
Ancak…
Ertesi gün acı haber geldi:
Anneanne ölmüştü…
Ertesi hafta adam, küçük çocuğu yine Hazreti İsa’nın temsili resminin önünde dua ederken gördü…
“Tanrım” dedi, çocuk, “Anneme, babama uzun ömürler ver, güle güle büyükbaba!”
Ertesi gün büyükbabanın ölüm haberi geldi.
Bir hafta sonra adam, küçük çocuğu takip etti.
Yine Hazreti İsa’nın temsili resmi önünde dua ediyordu:
“Tanrım, anneme uzun ömür ver, güle güle baba!”
Adam, işkillendi.
Korktu.
Yoksa sıra kendisine mi gelmişti?
Ertesi sabah bir hastaneye yattı.
Tetkikler, tahliller, kalp elektrosu, röntgen çekimleri falan…
Sapasağlamdı.
Hastaneden çıktı.
Eve gitti.
Karısı, iki gözü iki çeşme ağlıyordu.
Merakla sordu:
“Ne oldu hanım?”
“Bizim postacı” dedi, kadın. “İyi adamdı, az önce haber aldım, ölmüş!”
