Bir davada tanıklık etmesi için kürsüye yaşlı bir teyzeyi çağırırlar.
Kadın, yerine oturur ve davalının avukatı, kadına yaklaşarak sorar:
“Ayşe Hanım, beni tanıyor musunuz?”
Yaşlı kadın, yanıt verir:
“Ah! Evet avukat bey, sizi çocukluğunuzdan beri tanıyorum. Siz taa o zamanlar bile aileniz için tam bir baş belasıydınız. İki lira fazla kazanmak için herkesi satarsınız.”
Davalının avukatı başta olmak üzere bütün salon şoke olur.
Adam, ne yapacağını bilemez bir durumda kadına tekrar sorar:
“Peki Ayşe Hanım, ya karşı tarafın avukatını tanıyor musunuz?”
Kadın, yine yanıtlar:
“Elbette tanıyorum. Çocukluğunda ona dadılık yapmıştım. Tembel, ödlek ve alkolik adamın tekidir. Etrafında bir tek dostu yoktur ve herkes onun hâlâ geceleri altına kaçırdığını söylüyor.”
Yine herkes şokta…
Bütün salonu bir uğultu kaplar.
Hâkim, kürsüye “tak tak tak” vurup, herkesi susturur ve her iki tarafın avukatını da kürsüye çağırır ve ikisine de eğilmelerini söyleyerek kulaklarına şunu fısıldar:
“Eğer bu kadına beni tanıyıp tanımadığını sorarsanız, ikinizi de harcarım!”
