Bizim halk sözlerinde düşünmek üzerine pek güzel sözler yok.
Yani düşünmekle aramız pekiyi değil.
Tarihsel ve toplumsal yolculuğumuzda
Düşünmek gibi yaratıcı eyleme pek yer vermemişiz.
X X X
Örnekleyelim:
-Ne düşünüyorsun Nasrettin Hoca’nın hindileri gibi..
-Karadeniz’de gemilerin mi battı yahu? Ne düşünüyorsun böyle?
-Başını sıcak tut, ayağını serin,
Düşünme derin derin…
-Arpacı kumrusu musun be birader…
-Düşün düşün boktur işin…
X X X
Düşünmek zor iş.
Önce merak edeceksin, sonra okuyacaksın, soracaksın, bıkmadan, usanmadan,
Sonra tekrar soracaksın, tekrar okuyacaksın, dönme dolap gibi…
NE, NEDEN, NİÇİN, NE ZAMAN, NASIL, KİM soruları cirit atacak bilincinde.
Sorular ve bilgiler birbirlerini izleyecek beyninde.
İnsan olmanın sorumluluğunun yorgunluğu çökecek omuzlarına.
X X X
Dedim ya düşünmek zor iş.
Kolay tarafı varken, yani düşünme işini bir başkasına bırakmak varken
Neden düşünerek kafa patlatasın.
Takılırsın bir düşünenin peşine, oluverirsin ya kulu ya müridi,
Onunla beraber cennete mi gidersin cehenneme mi .
Önder, şıh, reis, kral, başkan nereye giderse sen de oraya. Kendi yolun
yoktur çünkü senin.
Bu yol da çokça cehenneme gider ya, bilesin.
X X X
Düşünmeyi, yani aklı yaşamanın rehberi kılmamış toplumlarda,
Değişim zincirinin halkaları hep eksiktir.
Doğanın ve toplumun değişim yasalarını zor anlarlar ve tarihsel olarak
Değişimin hep gerisinde kalırlar.
Geri kalmış ve sömürülen toplu olmaktan bir türlü kurtulamazlar.
Doğu halklarının, özellikle Müslüman toplumlarının makus talihi de
Bir türlü değişmiyor.
DÜŞÜN…
DÜŞÜN…