2010 Yılında gerek içeride gerekse dışarıda yaklaşık 50 yıl süren ticari faaliyetlerine son vererek emekliye ayrılan bir iş adamıyla sohbet ediyoruz. Önce orman yangınlarından ve ardından sel felaketlerinden söz ettik. Ama ne olursa olsun millet olarak her zaman yaptığımız gibi sıkı bir birliktelikle en kısa zamanda bu felaket yaralarının sarılabileceği noktasında görüş birliğine vardık.
Yıllarca iş hayatı içinde koşuşturmuş olan sayın ağabeyime son zamanlarda muhalefet tarafından sık sık dile getirilen ekonomi sorunlara nasıl baktığını sordum. Bakın dedi, gülümseyerek, ben dedi iş hayatımda ekonomi konuşulurken bana göre önemli bulduğum şu dört noktaya bakarım. Eğer bu dört noktadan birinde bir sıkıntı varsa ekonomi sıkıntılı döneme girmiştir derim. Eğer iki ve fazlası oluyorsa işimiz çok zordadır artık. Benim belirlediğim dört göstergeme gelince;
- Ekmek fiyatlarına bakarak eğer ücretler yıl içinde yükseliyorsa dikkat derim.
- Bulunduğumuz kentin alış veriş marketlerine gider, raflara bakarım. Boşluklar var mı? Yok denilen malzeme sayılarında artışlar oluyor mu? Yani üretimi kontrol ederim. Bir iş insanı olarak üretimin her zaman için önemli olduğunu düşünürüm.
- Yine kentin ana caddelerindeki mağaza ve alış veriş noktaların da bir, iki yıl gibi kısa dönemlerde el değiştirmeler yapılıyor mu? Yani kiralık dükkânların sayılarında artışlar var mı?
- Ve son olarak en önemlisi bence emekli maaşları olduğunu düşünüyorum. Yaklaşık 14 milyona varan bir emeklimiz var bizim. Bu konuda enflasyon artış rakamları da ilave edilerek maaşlar zamanında ödeniyor mu?
Sizleri bilemem ama bana da çok mantıklı geldi bu dört işaret. Hem pratik hem de herkesin kolaylıkla takip edebileceği bir dörtlük. En azından kulaktan duyumlara göre değil kendi sorgulamamız adına çok önemli olduğunu düşünüyorum.
