Hangi açıdan bakarsak bakalım bugün ülkemizde yapılan futbol ve siyaset ortamlarına baktığımızda birçok açından büyük benzerlikler gösterdiğini söylemek istiyorum. Özellikle hoşgörü konusunda her iki konuda da inanılmaz bir taraftarlık içindeyiz. Ne kendi takımımıza ne de kendi siyasi partimize karşı en küçük eleştirileri dahi kabul etmekte zorlanıyoruz. Ve maalesef doğruları araştırmaktan daha çok karşı tarafın yanlışları ile ilgilenerek olabildiğince en ağır eleştirileri yapmayı içimizde vazgeçilmez bir tutkuya dönüştürmüş durumdayız.
Geçtiğimiz günlerde iki büyük kulübümüzden önce Galatasaray’da yapılan ve ardından önümüzdeki hafta sonu Fenerbahçe külümüzde yapılacak olan genel kurul seçim çalışmalarına baktığımızda çok sert geçen bir seçim ortamının yaşandığına şahit oluyoruz. Aslında seçim derken aynı takım içinde yapılan ve takımların başarısı için yönetici olmak isteyen adayların takımlarının başarısı yerine genellikle karşı adayların kişisel hatalarını gündemlere taşıyarak ciddi tartışmalara zemin hazırladıklarını görüyoruz.
Bir başka önemli bulduğum örneği de Galatasaray kulübümüzden verelim. Yakından takip edenler iyi bilir, Galatasaraylı yönetici Erden Timur’un seçim sonrası yönetimden istifa ederken yaptığı basın toplantısında önemli konulara değinmişti. Dile getirdiklerine baktığımızda şampiyonluğa giden bir takımda çalışkan bir başkan yardımcısı olarak bildiğimiz Erden Timur’a aynı takım içinden söylenen ağır eleştirileri duyduğumuzda gerçekten şaşırdığımı ama bu ve benzeri tartışmaların da ne yazık ki sadece bir tek kulüpte değil toplumsal çalışmaların yapıldığı hemen hemen birçok ortamda yapmaktan geri kalmayan bir kötü alışkanlığımızın olduğunu da görmemiz gerekiyor.
Siyasete bakıyoruz yine aynı şekilde aynı parti içinde olmalarına rağmen koltuk adına yine benzer ağır ve incitici eleştirilerin siyasi partilerimizin içinde de yaşandığına tanık olduk olmaya da devam ediyoruz. Elbette eleştiriler olacaktır, olmalıdır da ama saygınlıkları zedeleyici, gerçekliklerden uzakta sadece duyumlara bağlı kırıcı, incitici ve kalıcı eleştirilerin ne siyasi partilerimizde ne de spor takımlarımızda yerleri olmadığını görmemiz ve de bunlardan kaçınmamız gerektiğini düşünüyorum.
Bir başka önemli bulduğum örneği de ülkemizin uluslararası çalışmalarında dışa karşı bir takım oyuncusu olarak gördüğüm yani iktidar ve muhalefeti olarak ne kadar birlikte olabiliyoruz acaba? Elbette iç siyaset yaparken eleştiriler olacaktır, olmalıdır da ama ülkemizin bekası olarak, çıkarları söz konusu olduğunda adeta bir takım gibi uyum içinde olabilmek için ne veya nelerin olmasını bekliyoruz noktasında da kendimizi sorgulamamız gerektiğini düşünüyorum.
Sonuç olarak hayat hızla geçiyor biliyorsunuz. Şartlar da her geçen gün hızla değişiyor, değişeceği de sık sık ifade edilmekte. 90 milyona doğru akan nüfusumuzla tüm kulvarlar da yapılacak çok işimizin olduğunu da iyi biliyorum. Dolayısıyla maddi olanakları kısıtlı, gelişmekte olan bir ülke de her gün kavga ve yeni tartışmalar icat ederek başarıları yakalamanın zor olacağını ve hatta ülkemizin gelişimi için büyük zaman kayıpları doğuracağını iyi bilerek, sosyal ve siyaseten mutlaka ortak yapabilmenin yolları aranarak yürümemizin çok daha faydalı olabileceğini düşünüyorum. 11 Haziran 2024 Erhan Göçmen
