İki komşu kadın arkadaş, hafta sonunda kocaları olmadan yemeğe çıkmışlar. Yemekten sonra bara-mara derken sabaha doğru iyice sarhoş, eve doğru yürümeye başlamışlar. İyice sıkıştıklarını fark etmişler ama etrafta tuvalet bulamamışlar.
Mezarlığın yanından geçerken biri, “Hadi, kimse görmeden, şuraya yapalım” demiş. Başka çare de yok. Korka korka girip bir kenarda işlerini bitirmişler. Temizlenmek için bir şey bulamadıklarından biri, külotunu çıkarıp kullanmış. Diğeri ise “eve külotsuz dönemem” diyerek oradaki çelenklerden düşmüş bir bandı alıp kullanmış. Sabah, kocalardan biri uyanıp karısını yatakta donsuz olarak ve sızmış durumda görünce telefona sarılıp diğer kadının kocasını aramış:
“Yahu, biz fena boynuzlandık galiba. Karım, eve sabaha karşı ve donsuz olarak dönmüş…”
Öteki adam yanıt vermiş:
“Sen yine iyisin. Bizimkinin kıçına, ‘Seni asla unutmayacağız’ diye bir de kart yapıştırmışlar.”
