Bir yalnızlık türküsüydü, bırakıp da gidişin
Bir kurşundu sanki, bana veda edişin...
Zaman durdu, hayat durdu, bende kaldı gözlerin
Bir yeminde saklı kaldı, unuttuğun sözlerin...
Ellerini aldın benden, teninde ki kokun ben de kaldı...
Saçlarını aldın benden, deydiği yer, ben de kaldı...
Yüreğini aldın benden, yaktığı yer ben de kaldı.....
Gözlerindi açan beni, girdiğin yer ben de kaldı...
Şimdi dönüp bakma sakın, bir yıkıntı enkaz kaldı
Şelaleydi akan gönlüm, bir kurumuş dere kaldı...
Hiç batmıyordu güneş, kör karanlık gece kaldı,
Hep yalanmış yaşananlar, paramparça bir kalp kaldı....
