Fadime, arkadaşı Emine’ye; kocası Temel’den boşandığını söylemiş.
Emine şaşırmış ve ;” Daha yenu evlenmiştinuz, niye boşandun?” demiş “ Hem yakişuklu hemi da zengindu.”
Fadime cevap vermiş;” Ben onu Facebook gibi sanmişidum. İnstagram’a da razi idum. Ama adam tam bir Twitter çıktı.”
Emine’nin anlamadığını görünce açıklamış;
“Tam bir karakter fukarası yani!” ( Bir Ulvi Puğ fıkrasıdır. )
Malum Facebook’ta karakter sınırlaması yok, İnstagram paylaşımları 2200 karakterle sınırlı. Twitter’da ise derdinizi sadece 280 karakterle ile anlatmanız gerekir.
Tabii, karakter sadece yazılarda ölçülmüyor.
Örneğin, Goethe ;”İnsanların karakterlerinin en iyi ölçüsü, onların nelere güldükleridir." demiş.
Geçenlerde bir nikah kıyıldı. Burada fıkradaki damattan da beter biri vardı; şahit.
O şahit, Osmanlı saltanatından gelen son sultanlardan olan gelin Berna Sultan ile Osmanlı’dan kalma kıyafet içindeki damadı görünce ayranı kabarmış olacak ki; “ Osmanlı’yı süren soysuzları lanetliyorum!” demiş.
Fadime bu şahidi görse herhalde twitter ile yetinmez; “ Adam yazısız karikatür çıktı!” derdi. Hiç karakter yok, anlamında yani.
O şahidi bilirsiniz, Atatürk’e saldırı ve saygısızlığıyla ünlü Şevki Yılmaz.
Nikahta hepinizin bildiği ve çok sevdiği bir başka şahit daha vardı. Hitchcock'un The Man Who Knew Too Much ( bizde ÇOK ŞEY BİLEN ADAM adıyla gösterilmişti) filminin baş karakteri gibi biri olan sayın İlber Ortaylı Hocamız.
İşte o değerli hocamız bu terbiyesizliğe cevap vermedi diye eleştirilince; “Vallahi beni ilgilendirmez. Şevki Yılmaz'ın kim olduğunu da bilmiyorum, tanımıyorum da” demiş.
Temel, nişanlısı Fadime’yi kayıkla dolaştırmaya çıkarmış. Bir yandan kürek çekerken, diğer yandan da çok bilgili olduğunu göstermek için konuşmaya başlamış. “Pak Fadumeciğum, aynu evde doğmuş üç kardeşun karakterleru bile çok farklu olabilur. Mesela üçü de otla beslenen keçinun b.kinun boncuk gibu, atınkinun tenus topi gibu, ineğinkinun da tepsi şeklunde olmasu gibu.”
Tam o sırada dalga sebebiyle dengesini kaybedip denize düşünce de can havliyle bağırmış;” Fadume yetuş! Ben yüzme bilmeyrum!”
Fadime sinirlenmiş ve “ Ula Temel!” diye bağırmış “ Her b.ku biliyorsun da bir tek yüzmeyi mi bilmiyorsun?”
Bugün Fadime’den gittik ya, Fadime o nikahta olsaydı ikinci şahide de herhalde “ Bir tek Şevki Yılmaz’ı mı bilmiyorsun?” diye sorma ihtiyacı duyardı.
Şimdi sakın siz de içinizden; “İlahi İlber Hocam! Yani biri Atatürk’e hakaret ettiyse, gerekli cevabı vermek için onu tanımanız mı gerekiyor?” diye sormayın. Yoksa sizin de İlber Hocamızı hiç tanımadığınız ortaya çıkar.
Biliyorsunuz, İlber Ortaylı Hocamız geleneklerimize çok bağlıdır. Bir imza gününde bir tarikat şeyhinin elini öpünce, olayı; eski bir İstanbul geleneği, o benim elimi öptü, ben onun elini öptüm, diye açıklamıştı.
Şimdi Atatürk’e hakaret adamı tanımıyorsa nasıl cevap versin?
Ya adam İlber Hocamızdan daha büyükse…
Bizim geleneklerimize göre; hiç kendinden büyüğe cevap vermek olur mu?
Biliyorsunuz, Değerli Hocamız kütüphanesini de sayın Cumhurbaşkanlığı Külliyesine bağışlamıştı.
Orada da; gelen tabak boş gönderilmez geleneğimizden mi ilham almıştı bilmem.
Bildiğim, hani Goethe, “İnsanların karakterlerinin en iyi ölçüsü, onların nelere güldükleridir." demişti ya, Atatürkçülük geleneğinde; Atatürk’e hakarete gülünüp geçilmez. Hakaret eden kim olursa olsun gerekli cevap, zamanında verilir, verilmelidir.
Hakaret edenin “çok karakterli” ya da son nikahtaki gibi karaktersizin biri olması hiç fark etmez.
Ulvi Puğ……………………………………….
Not: Çok karakterlilikte neticede bir karaktersizlik çeşididir. Karakterli insan zaten;
Bu vatanın kurtarıcısı, bu cumhuriyetin kurucusu Gazi Mustafa Kemal Atatürk’e asla hakaret etmez.
Yola inanmışlarla çıkılır… Satılmışlarla değil…
