Temel, arkadaşı Dursun’a acı acı dert yanar:
“Sorma birader… Benim pamuk tüylü, güzel Kaniş köpeğim kayboldu, bir türlü bulamıyorum!”
Dursun, “Bence en iyisi, hemen gazeteye bir ilan ver” der.
Temel, acı acı dudak büker:
“Faydası olmaz. Benim zavallı köpeğim okuma bilmez ki!”
