Sanki sonsuz bir yolculuğa çıkıyorum…
Her kitap okuduğumda…
VAR OLAN HER ŞEYLE BİR GÜZEL MUHABBETİN SICAKLIĞINDA
YÜREĞİM SIMSICAK, kimse görmüyor yağmurla dansımı, martılar eşliğinde.
Aç martı çığlıkları…
X X X
Her gün aynı masaya oturuyorum.
İki çay içiyorum.
Cumhuriyet’i okuyorum.
Notlar düşüyorum kağıtlara.
Okumak ve yazmak… Başka işim yok…
X X X
Cahile ışık sunuyorsun.
Gözleri kamaşıyor, korkuyor, kaçıyor.
Cahilliğine sığınıyor, cahillerle beraber.
Karanlıktan hoşnut mu?
Karanlığı da bilmiyor.
Bir bilse…
X X X
Decameron’u okudum.
Boccacio’nun.
Ortaçağ Avrupası’nda, kiliselerde, papazların ahlaksız ilişkilerini bir güzel yazmış…
Dalga geçmiş.
Bin yıldan bu yana, din adamlarının ahlaksızlığı, hırsızlığı, aç gözlü doymazlıkları,
İktidar yalakalığı bitmedi…
Bin yılda bu yana aynı tas, aynı hamam…
X X X
Ben denizsiz yaşayamam.
Ben denizi görmeliyim, koklamalıyım.
Karşımda adalar da olmalı.
Deniz ve adalar, benim düşlerimi besliyor.
Bir de adalar vapuru salına salına gelmiyor mu?
ŞİNANAY YAVRUM ŞİNAŞİNANAY!
X X X
Ben ne mi yapıyorum?
Hiç.
Kendimle konuşuyorum.
Kin, acı, öfke, nefretten uzak…
